Rezzan'ın sevdası, şairlerin aşk diye tasvir ettikleri karşı konulamaz, heyecanlı, ateşli bir his değildi. Birdenbire parlayan, düşünceleri darmadağın eden, insanı uyutmayan, hırslar, ateşler içinde yakan ve nihayet çabuk sönen sevdalara benzemezdi. Hisler, zevklerin, fikirlerin uyumundan doğmuş, senelerce yaşamış, yavaş yavaş büyümüş, heyecansız, ciddi, sağlam bir sevgiydi. Kalbin en derin köşelerine kadar kök salmış, orada temellenmişti. İnsanın ömrü oldukça sürecek bir sevgiydi.