Şair; şiirinde doğayı tamamen Tanri dan ayrı tutmuş sanki, oysaki ben doğada Tanrı ya yakınlaşıyorum. Bir de sonradan; aşk ve Tanrı yi bir arada ele aldiklarindan ve o, birine inanıp birine inanmadığından bahsetmis. Sanırım inanmadığı tanri.
Aşkının içinde erimiş, yok olmuş, teslim olmuş, bir gibi. Aşktan naçar durumda, işlevini kaybetmiş bir akarsu misali.
"Ölümümüz olsun aşktan" diyor. Yani aşk ona o kadar zevk veriyor ki aşkı tattıktan sonra ölürüm de gam yemem der gibi.
Kitabındaki şiirlerinde az biraz romantizm ve aşk yapmak var, bence. Bu aşk benim için yeterli değil, ölümden sonrası da gerekli. Âşık, aşkta sonsuzluğun zevkini tatmalı.