Belki de devlet içerisinde yıllarca süren bu yalnızlığı sebebiyle Cevdet Paşa'nın medrese hocalığı yapma aşkı hiç sönmemiştir. Tezâkir adlı eserinde bu husustan bahsederken: "Alemin bu hallerinden müteneffir olarak (nefret ederek) eskiden beri emelim olduğu üzere Fatih'teki medrese odasının döşemesini yenilemek yahut Hamidiye medresesine yerleşmek üzere lâzım olan tedârikleri görmeğe teşebbüs eyledim" demektedir.