Ahmet Haşim’in Ruh Ülkesi
Nazan GüntürkünQuotes
Şiiri her şeyden çok sevmesi, mısralarında sevdikleriyle buluşmasındandır.
Haşim, şiirden anlayanların azlığı içinde, üstün deyişlerini garipseyenlerin arasında acı duyuyordu. Mısralarının bir hezeyan olarak isimlendirildiği bile olmuştu.
Sayfa 13Kitabı okudu
Yine kış, yine kış
Bütün emelleri bir ağlayan duman sarmış
"Şairlerin en garibi öldü."
Sayfa 14 - Ben bu cümleyi, ilk defa, İnci Engünün Hoca'nın "Yeni Türk Edebiyatı Tanzimat'tan cumhuriyet'e" kitabında görmüştüm. Okuduğum sayfaya, yine bu cümleyi yazmıştım.Kitabı okudu
Haşim ölümden korkardı; çünkü o sevmeye ve sevilmeye doymamıştı. Şiiri, dostlarını, kadını severdi. Yalnızlığı, akşamı severdi.
Sayfa 11Kitabı okudu
“Melâli anlamayan nesle âşinâ değiliz.” demiş - - - Ahmet Haşim -
(meal ancak hatırlama ile melal ise unutamamak/unutmak eşiği ile mümkün. bir olasılık, bir kuram, me(l)ali bulmam.)
Oysa ne çok cümlem vardı benim. Her şeye inat, yüreğimi ısıtan ne çok hayal...