Evlerimizde bir arada ama yalnızız.
Birbirimizin dertleri karşısında sağır, hakikat karşısında körüz.
Aile olmayı unutmuşuz.
Dünya ve ahiret saadetinin kaynağı olabilecek yuvalarımızdan çatırtılar geliyor fakat dönüp bakmıyoruz yaranın, hasarın nerede olduğuna. Modern çağın uğultusu bastırıyor tüm sesleri. Aile ocağımızı ihmal edip lüzumsuz pek çok şeyin peşinde vakit ve nakit harcıyoruz.
Her şeyin fiyatını öğreniyoruz da değerini pek bilmiyoruz sanki.
Oysa en değerli şeyler para ile ölçülemeyenlerdir ; huzur, ahlak, mutluluk, sevgi ve aile ortamı gibi.
--
"Her çi reft ez-ömr yàd-i ân be nîkû mî-konend
Çehre-i imrûz der-âyine-i ferdâ hoşest.
Ömürden geçip giden ve geriye kalan her şey güzel bir surette anılır
Bugünün görüntüsü yarının aynasında güzeldir."
Mutluluğu yanlış tanımlıyoruz.
Lay lay lom bir hayat yaşamak, hep eğlenmek değildir mutluluk.
Acıyı sabırla, tatlıyı şükürle karşılamaktır.
Allah ile arayı iyi tutarak, ondan gelene razı olarak yaşamak, işte asıl mutluluk budur.
Tarihe not düşelim 🥹 Az önce annem benden kendisine kitap tavsiye etmemi istedi. Arada bazen ben de okumak isterim dedi. Allah'ım nasıl sevindim anlatamam 🥹
Ben de dedim annecim bak bu kitap 👉