Mustafa Kutlu'nun hikayelerini çok beğeniyorum. Denemelerinde ise ayrı bir hissiyat var. Dünya, ülke, şehirleşme ve bazı değerlerin kaybedilişine yönelik fikirlerine hak veriyorum. Bu kitabında da ilk basım 1999 yılı olmasına rağmen değişmeyen pek çok gündem var. Ancak günümüzde Eyüp'teki Bahariye Mevlevihanesi olmak üzere pek çok tekke, han, camii gayet güzel bir şekilde onarıldı. Pierre Loti deki teleferiğin yapılmasını Mustafa Kutlu mesafeli durmuş. Eskiden vakıf ve kültürel miras gerçekten atıl durumdaymış. Günümüzde bu anlayış toparlanmış gibi geldi. Bir de İstanbul, Bursa, Konya, Erzurum'dan bahsettiği kısmı da gözümde canlandırarak okumak ayrı bir zevk verdi. Sanırım ben gezi yazılarına baya ilgi duyuyorum. Altını çok çizmekten korktuğum için hiç çizmedim. Çok hoş betimlemeleri ve bakış açısı var. Diğer denemelerini de inşallah okumak istiyorum. Uzun zamandan beri işlerin çokluğu, yl ve okunan bir sürü kitap içinde bu kitaba böyle uzun bir müddet ara vermiş olmam iyi olmadı. Neyse niyet ettim dün yani Arefe günü akşam tek oturuşta 100 sayfa devirdim. Kurban bayramı sabahı bizimkileri beklerken incelememi de yazmış oldum. Bu da böyle bir hatıra olarak kalsın.
Kapıları Açmak kitabını yeni başlayacak olanlara şiddetle tavsiye ederim.
