Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Akdeniz
Panait IstratiAkdeniz Yorumları ve İncelemeleri
Akdeniz yorumları ve incelemelerini, Akdeniz kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Akdeniz puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.KARMAKARIŞIK BİR DÜNYA
YARIM KALAN BİR ŞEYLER VAR, AKLIMDAN HİC ÇIKMIYORLAR...
İki defa yarım bıraktıktan sonra, tamam bu sefer okuyacağım dediğim kitabın artık sonuna gelmiş buldum kendimi.. Çok uzatmicam.
Akdeniz akşamları kadar sıcak, nemli ve boğucu olmasa da, karmakarışık bı olay örgüsüne sahip olan bu güzelim kitap, bazen kendimle kavga etmeme neden oldu.
Panait Istrati 51 yıllık yaşamında özgürlüğünün peşinden koşan, hatta belki daha doğru bir ifadeyle “kafasının dikine giden” bir işçi sınıfı yazarı. Yoksul bir aileden gelen, babasını hiç tanımayan, çamaşırcılıkla evi geçindiren annesinin kazandığı ile bir yandan okumaya çalışırken diğer taraftan kendini bekleyen kaderinden; bir eş, bir dolu
Yüz Temel Eser içinde olması sebebiyle okuduğum bir diğer kitap. Sanırım içinde sırf İstanbul mekanı geçtiği için Yüz Temel Eser içine konulmuş, zira okullarda öğrencilere mutlaka okutulmasını gerektirecek bir içeriğe sahip değil. Kitap ne ufkumu genişletti ne de iyi vakit geçirtti bana. Adeta sıkılarak ve bir an önce bitmesini umarak okudum. Yüz Temel Eser içinde olması gereken çok daha güzel kitaplar var, bu tamamen zaman kaybı.
Güzelim milli eğitim bakanlığı bu kitabı yüz temel esere koyarken ne düşünüyordu dediğim bir eser... Deli gibi yandığım Akdeniz'i duyunca hevesle aldığım ama dili akıcı olmasına rağmen karmaşık olay örgüsü yüzünden kitap sayısı az olsa da notlar tutup kitaba kendimce düzenleme getirmem gerekti... Öyle yaptım...
Adriyel'in özgürlük tutkusu, aylaklığı(ki bu yönden aşırı derecede eşime benziyor) insanın ruhuna küçük bir gezintiye davet ediyor... Akdeniz'in kıyı ülkelerine çıkılan bu seyahatte olabildiğince kitabı kendinize tanıdık ve kendin gibi hissediyorsun... Arkadaşlık ana unsurumuz... Ve ortaya şahane bir yolculuk çıkıyor...
Yüz temel eser için ağır ama biz gibi okurlara gerçekten Akdeniz'in dalgaları gibi şen bir eser...
Okuyun okutun efendim....
Akdeniz'in göğü altında isterse sefalet içinde olsun yaşamanın hayalini kuran Romanyalı genç Adriyen başladığı bu yolculukta kendisinden yaşça daha büyük olan yahudi bir adamla dostluk kurar. Musa, İskenderiye 'de bar açtığını söyleyen kızını artık evine döndürmek amacındadır. Adriyen, çaresiz dostuna yardım etmek için İskenderiye' ye onunla gitmeye karar verir. Sonrasında karmaşık olay örgüleri ile kitap yorucu olmaya başlıyor. Akdeniz'in bir şehrinden diğer şehrine sürüklenmeye başlıyor Adriyen. Kahire, Beyrut, Şam... Kendisi gibi beyhude hayalleri olan insanlarla karşılaşıyor ve bu Akdeniz şehirlerinde sözde ona 'hayallerini vaadedecek' insanlar tarafından kandırılıyor. Bu kandırmacaların, insanların birbirini ilk fırsatta aldatma girişimleri insanlığa bakış açımı iyiden iyiye güvensiz konuma getirdi. Gittiği çoğu yerde kalıcı bir yaşam kuramıyor, kurmak istemiyor. Şam'da iyi bir iş bulmuş olmasına rağmen Hamlet 'in yazarını bilen kimseyi göremeyince bu şehir de ona dar geliyor. Kitabın en keyifli, karakteri en iyi anladığım bölümdü. Kitap sonlara doğru çok daha akıcı bir hâl almaya başlıyor. Özellikle dostluk hakkında çok güzel yorumlar var.
300 syf.
10/10 puan verdi
"Bizi yaşatan kendimiz için beslediğimiz değil, başkalarına, hatta nefret ettiğimiz insanlara karşı duyduğumuz sevgidir."
Kitabı çok severek okumuştum. Hayata dair altı çizilecek çok sözü vardı.
Hatta bir bölümünde gülmekten kitabı okuyamadığımı bile anımsıyorum. Şöyle ki,
Yazar, bütün dünya klasiklerini okumuş bir yazar ve bir gün Hamlet'den bir söz alıntılarken sohbet arasında, Hamlet in yazarını unutuyor; dilinin ucuna geliyor , ama bir türlü hatırlayamıyor:) Sonra kahvehane kahvehane gezip, bu eserin yazarını millete soruyor ve bakıyor ki ,kimse Hamlet diye bir eser olduğunu bilmiyor bile:)
Sinirleri iyice harap oluyor yazarın...
Neyse
Sonuç Rumen yazarın , Panait Istrati , kalemi çok samimi çok yalın.
Verdiği satır arası mesajlar oldukça insancıl.
İlk okuduğum kitabı bu olmuştu ve son olmayacağı da kesindi...
