Akhilleus'un Şarkısı
Madeline MillerAkhilleus'un Şarkısı Gönderileri
Akhilleus'un Şarkısı kitaplarını, Akhilleus'un Şarkısı sözleri ve alıntılarını, Akhilleus'un Şarkısı yazarlarını, Akhilleus'un Şarkısı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Karanlıkta iki gölge, umutsuz, ağır alacakaranlıkta birbirine uzanıyor. Elleri birleşiyor ve ışık, yüz altın kupadan dökülen bir güneşmişçesine sel olup yayılıyor.
Biz yalnızca insanız. Meşalede kısa ömürlü bir alevden ibaretiz. Arkamızdan gelenler bizi canlarının istediği gibi yükseklere taşıyabilir veya aşağı indirebilirler.
Hafızaların kıyımından kimlerin kurtulacağını bilemeyiz. Kim bilebilir ki
Ne var ki şöhret acayip bir şeydir. Bazıları öldükten sonra ün kazanır, bazıları da yok olur gider. Bir neslin hayranlık duyduğu şey diğer nesillerin tiksintisini uyandırır.
Ona duyduğum hasret açlık gibi, içimi boşaltıyor. Akhilleus’un ruhu bir yerde beni bekliyor ama erişebileceğim bir yer değil orası.
Ölüler için huzur aramak doğrudur. Geride kalanların huzur bulamadığını ikimiz de biliyoruz
Kederli zamanlarda düşmanlar bile birbirlerine yardım etmelidir
Onu hiçbir zaman hak etmedin. Seni niye sevdi bilmiyorum. Kendinden başka hiç kimseye aldırmıyorsun!
Ona erişecek sözcükleri bulamıyordum. Belki de öyle sözcükler yoktu zaten.