Akidemiz Budur
Ebu Muhammed el-MakdisiQuotes
“Şüphesiz Allah katında hak din İslam’dır.”
Al-i İmran/19
Biz, İslam'ı din olarak kabul ederiz. Ona muhalif olan her şeyden kaçınırız. Ona ters düşen ve ona aykırı olan küfür yollarını, bozuk mezhepleri ve batıl fırkaları reddederiz. Asrın küfrü olan ‘demokrasi’ de bu sistemlerden biridir… Kim ona tabi olur ve onu isterse, şüphesiz İslam dışında bir din edinmiş olur.
Hayır ve şer, kullar üzerine takdir edilmiştir. Allahu Teala, kullarına kaldıramayacaklarını yüklemez. Allah’ın dilemesi dışında hiçbir güç ve kuvvet yoktur. Allah’ın yardımı dışında, kişinin günah işlemesine engel olacak hiçbir güç yoktur. Yine Allah’ın başarı vermesi dışında, Allah’a itaat ve sebat üzere kalma konusunda kimsenin gücü yoktur. Sonuçlar Allahu Teala’nın yazmış olduğu kaderinden olduğu gibi, sebepler de yine Allahu Teala’nın yazmış olduğu kaderindendir.
Rabbimiz şöyle buyurur: “Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.”1
Secde, rüku, adak, tavaf, kurban, dua, kanun koyma ve buna benzer bütün ibadet şekillerinde Allahu Teala’yı birlemeye davet ediyoruz. Allahu Teala yine şöyle buyurur: “De ki: Şüphesiz benim namazım, ibadetlerim, hayatım ve ölümüm hepsi alemlerin Rabbi Allah içindir. O’nun ortağı yoktur. Bana böyle emrolundu ve ben Müslümanların ilkiyim.”2
1 - Zariyat/56 / 2- En’am/162-163Kitabı okudu
İslam dışında bir din edinen kimsenin kafir olduğuna iman ederiz. İster ona risalet ulaşmış olsun, ister ulaşmamış olsun aynıdır. Kendisine risalet ulaşan kafir kimse, inatçı veya yüz çeviren bir kafirdir. Kendisine risalet ulaşmayan kafir ise, cahil kafirdir. İmanın dereceleri olduğu gibi, küfrün de dereceleri vardır.
Allahu Teala’nın Kitabı, kopması mümkün olmayan bir kulp ve Allahu Teala’nın en sağlam ipidir. Kim ona sıkı tutunursa kurtulmuş olur. Kim de ondan yüz çevirir, uzaklaşır ve arkasına atarsa, şüphesiz helak olur, ayağı kayar ve apaçık bir sapıklığa düşer.
Kişinin sebatı ancak tam manası ile Allah ve Rasulu’ne teslim olması ile mümkün olur. Kim yasaklanan bir konunun peşine düşer ve Allah ve Rasulü tarafından yapılan açıklamalar ile yetinmezse, sahih iman ve saf Tevhid’den uzak olur.
Rasulullah (s.a.v) şahitlikte bulunmadıkça ve bildirmedikçe, hiçbir mü’min hakkında cennetlik veya cehennemlik olduğuna şahitlikte bulunmayız. Onların günahkarları hakkında istiğfarda bulunur, haklarında korkarız. Allahu Teala’nın rahmeti konusunda onları ümitsizliğe sevketmeyiz. Allahu Teala’nın rahmetinden ümit kesmek ya da kesin olarak rahmet olunacağına inanmak, kişiyi İslam milletinden çıkarır. Hak ehlinin yolu ümit ile korku arasındadır.