Sözler ve Alıntılar
Bizler, kendimiz hakkında ne hatırlayabiliyorsak ondan ibaretiz.
Sanki beynimiz, “Bir bilgiye gerek duyulduğunda internete bakılabiliyorsa, o bilgiyi neden hatırlayayım ki?” ilkesine göre işliyor.
Ne gördüğümüz, her zaman beklentilerimizle ilgilidir.
Geçmiş hatıralar, yeni hatıralar edinme becerimizi engeller. Ne kadar uzun yaşamışsak, hafızamızda yeni hatıraların oluşmasına müdahale eden kalemlerin sayısı o kadar fazladır. “Yaşlı bir köpeğe yeni numaralar öğretemezsin” atasözü bu olguyu dile getirir.
Öfke genellikle bir denetim kaybıyla ilişkilendirilse de bazıları öfkeyi başka insanları denetim altında tutmanın bir aracı olarak kullanabilir. Bu işe yarar; çünkü bazı araştırmalara göre, yüz ifadeleri öfkeli insanlar, başkaları tarafından daha güçlü ve daha yüksek bir toplumsal mevki sahibi olarak algılanırlar.
Aşık olduğumuzda, sevdiğimizin gözlerine baktığımızda muhteşem şeyler görürüz ve haz verici duygular yaşarız. Daha da muhteşemi, bir başkasını sevdiğimiz için kendimizi de daha fazla severiz.
Biri gerçek hislerini, söylemeye niyetli olduğu şeyden daha iyi ifade eden bir cümleyi istemeden söylediğinde, bunun “Freudcu bir sürçme” olduğunu söyleriz. Freudcu sürçmelerin birçoğu, tabii ki, basit telaffuz ve sentaks hatalarına dayanır. Ama kimi zaman da, dili sürçen kişinin aynı anda iki şeyi birden düşündüğünü, ama sadece birini kabul ettiğini kuvvetle ortaya koyarlar.