Kitapta sabitlenmiş düşünce tarzıyla, gelişmeye açık düşünce tarzını karşılaştırıyor. Sabitlenmiş düşünce tarzında, insanlar kendilerini ya çok çok iyi ya da çok çok kötü olarak kafalarında sınıflandırır. İyi düşünceye baktığımızda mesela ben çok zekiyim ailem bana bunu söylüyor o halde benim çalışmama gerek yok çalışmadan da bir çok şeyin üstesinden gelebilirim düşüncesi hakimdir. Oysa gelişmeye açık düşünce tarzında insan öğrenmeye her zaman açık bir varlıktır ve hiçbir zaman kendini yeterli bulmaz hep daha fazla öğrenmeyi amaçlar. Kitapta bu kıyaslamalara yer vererek aşk ilişkilerinde, iş yaşamında, sporda, ebeveynler için çocukları üzerinde vs. Örnekler vererek bir sabit düşünce tarzıyla yaklaşıldığında sonucun ne olduğu bir de gelişme düşüncesiyle olaylara yaklaşıldığında ne olduğu hakkında kıyaslamalarla doğru olanın ne olduğunu bize en yakın olanın hangisi olduğunu seçmemiz isteniyor.
\
/
•’’ Dünyada bir kişiyi ne öğrenmeyen bir insan yapabilir? Herkes öğrenmeye duyulan yoğun dürtüyle dünyaya gelir. Bebekler kendi becerilerini her gün zorlarlar. Sadece sıradan yeteneklerini değil, yürümek ve konuşmak gibi hayatlarının en zor ödevlerini geliştirirler. Hiçbir zaman bunun zor olduğunu veya çaba göstermeye değmeyeceğine kanaat getirmezler. Bebekler hata yapmaktan, kendilerini küçük düşürmekten endişe duymazlar. Yürürler, düşerler, ayağa kalkarlar. İleriye doğru çırpınırlar. Bu hayat dolu öğrenme isteğine ne son verebilir? Sabitlenmiş düşünce tarzı... /
\
