Tiyatro bireysel ve toplumsal sorunları ele alan bir sanat dalı olduğundan kitabın içerdiği konular sahnenin sınırlarını aşıyor; insanın köklerinden kopması, değerlerini kaybetmesi ve bunların psikolojisine yansıması gibi konularla ilgili oldukça kıymetli görüşler var.
Tiyatro sanatında oyuncunun ağırlığının azaldığı görüşü üzerinde durularak oyuncunun tekrar "büyük" olması ile ilgili fikirler, tecrübeler aktarılmış. Stella Adler'e göre oyuncu sahne koşullarını ne kadar dikkate alarak ve ne kadar bilerek oynarsa o kadar başarılı olur; bu bağlamda bir aristokratı, bir rahibi, bir askeri veya bir köylüyü oynayan "iyi" bir oyuncunun oynadığı karakterin tarihsel değerini, geçirdiği değişimleri bilmesi gerek. Kıyafet, beden kullanımı, ses kullanımı gibi konularla ilgili detaylara girilerek bunların önemi üzerinde durulmuş ki bu kısımlar kendimizle ilgili, günlük hayatta kurduğumuz ilişkilerle ilgili farkındalık yaratacak bilgiler içeriyor.
Makineleşmiş bir şekilde, süratle, belleksiz yaşıyoruz. Bu bağlamda farkındalık yaratacak bir kaynak olmuş. İki kere ikinin dört etiğini kim bilmez ki? Bu sözü söylerken insanlık tarihinin tümünü göz önünde bulundurursak basmakalıp konuşmaların ötesine geçebiliriz. Stella Adler kitabın her sayfasına sanata, insana ve topluma dair derin gözlemlerini, bilgi birikimlerini nakşetmiş. Büyük bir ilgiyle okudum. Bir ara kendimi saf ışığa bakıyormuş gibi hissettim. Kanımca, sadece tiyatro sanatı ile ilgilenenlerin değil herkesin okuyabileceği bir kaynak.
