“La” sesinde yaşamak...
Çocuk edebiyatımızın klasiklerinden sayılabilecek “Alagün Çocukları”, Nezihe Meriç’in ilk çocuk kitabı. Gurbeti, umudu, doğa ve insan sevgisini hem cin gibi çocukların hem de yetişkinlerin gözünden anlatan, bir solukta okunacak bir kitap.
Ali köyden kente göçen ve kapıcılık yaparak hayatını sürdüren bir ailenin oğludur. Ayşe ile Aydın ise bina sakinlerinden bir ailenin kızları ve Ali’nin en yakın arkadaşlarıdır. Ali bir gün ailesinin özlemle anlattığı güzel ve yeşil köylerinin hayaliyle, gitgide betonlaşan semtlerinin yakınlarındaki gecekondu bölgesine gider. Orada, eski günlerinin hayaliyle büyük bahçesinin içinde yaşayan emekli müzik öğretmeni Nazlı Hanım’la tanışır. Bunamaya başlayan yaşlı ve sevecen kadın, kaybettiği “la” sesini aramaktadır. O sesi bulabilirse, bütün insanların aynı şarkıyı söyleyebileceğini ve birbirini seveceğini düşünmektedir.
Ali’ye de bulaşan bu arayış, belki de ona hayatının anlam anahtarını verecektir...
İlk kez 1976 yılında yayımlanan “Alagün Çocukları”, Emine Bora’nın çizimleriyle yenilenmiş baskısıyla okurlarıyla buluşuyor.
