‘Semerkant’ romanından sonra okunması gereken kitaplardan birisi…
Bir araştırma-inceleme-gezi kitabı…
Amin Maalouf’un ve Vladimir Bartol’un eserleri gibi roman türünde yazılmış bir kitap değil!
İngiliz yazarın Alamut Kalesi ve İran coğrafyası üzerine yaptığı; 1959, 1960 ve 1961 tarihli gezilerinden elde ettiği analizlerini, gözlemlerini, yorumlarını, bulgularını, anılarını paylaştığı bir eseridir.
Alamut’a dair yazılmış eserleri okudukça görüyorum ki; Hasan Sabbah hakikaten zeki ve bilgili bir insanmış. (Acımasız ve insanları kandıran bir insan olduğu da bir gerçek tabi!)
Müritlerini sadece haşhaşla (afyonla ya da hint keneviriyle) uyuşturup terör estirmiş demek büyük haksızlık olur! Evet uyuşturucu madde kurduğu sistemin bir parçası…
Ama bu sistemin içinde daha derin unsurların ve yaşanmışlıkların olduğunu ‘Alamut’ hakkında yazılmış farklı eserleri okudukça görmek mümkün…
Son olarak Alamut’a ve Hasan Sabbah’a dair yazılan eserlerin en büyük ilham kaynağının Venedikli Marco Polo’nun 1273 yılında yazdığı ‘Seyahatname’si olduğunu farkettim…
