Asıl korktuğum ise aşk dedikleri şeyin bu olma ihtimaliydi. Eğer aşk buysa kendi karanlığımda kendimi kaybetmem, duygudan yoksun halde yaşayan bir bitkiye dönüşmem an meselesiydi. Hani aşk güzel bir şeydi?..
Ağlama isteğimi geri gönderip ''Uykum var,'' diye mırıldandım. Ve gözlerimi kapattım. Her ne kadar beni üzen Max olsa da ilacım da o oluyordu. Ve ben onun kollarında huzurluydum...