Destoyevskinin ən axıcı əsərlərindən biri idi , əsər boyu demək olar ki ,obrazların davranışlarına bəzən həm əsəbləşdim ,həm sevindim .
Əsər Vanyanin dilinden verilir ,əsas adı Ivan Petrovicdir . Əsərdə ən yaxşı hətta ideal obraz sayılırdı, en nifret etdiyim obraz knyaz və onun oğlu Alyoşa obrazları idi , knyaz xudbin ,pula görə hər alcağlıgı edmək ilə yanaşı həm də insanları tehqir edmək onları əzmək ona xüsusi zövq verirdi , bunu isə Vanyaya restoranda olan söhbətindən sonra görürük. Alyoşa obrazı - qorxag ,iradəsiz , sözünü ifadə edə bilməyən obraz idi , düşünürem ki ,Alyoşa özünə ana axtarırdı, özüne sahiblənilməsini sevirdi ,elə onun Katyaya marag göstərməsinə səbəb də bu idi (.. Natasa obrazı düşünürəm ki ,ziddiyyətli bir obraz idi , o öz etdiyi səhv hərəkətin daimi olarağ iztirabını cəkir, öz ailəsinə qarsı etdiyi hərəkətdən peşman olur , sevdiyim obrazlardan biri Nikoloy sergeyeviç ixmenev idi , o özü hər zaman qızı ucun darıxsa da bunu bildirməmişdir ,hətta o gecələri Natasanın evinin qarşısında işıglarin yanmasını gözlemesi onu göstərir ki o qızına heç vaxt ürəkdən qarğımayıb və həmişə onu sevib... Nelli - bu obraz haqqında nə yazsam bilmirəm ,əsər boyu öz həyat hekayəsi ... Ən pis və təsirləndiyim obraz o oldu , Vanyadan onu unutmamasını xais edir ,Vanya səni heç vaxt unudmayacag Nelli
Əsəri hər kəsə tövsiyyə edirəm.
