“Tüm hayatım boyunca birinin beni gerçekten ben olduğum için sevmesinin hayalini kurdum. Olduğum kişi için. Kralın kızı sıfatım yüzünden değil. İlk Kız Çocuğu kelimelerinin gücü yüzünden de. Yalnızca ben, kendim. Basit bir kâğıt parçası öyle buyurdu diye kesinlikle değil.”
“Rafe, Mikael’in Pauline’e sarf ettiği o tatlı kelimelerle donatmamıştı beni. Yine de bu aramızda olan şeyi daha değersiz kılacak diye bir kaide yoktu. Belki de âşık olmanın yüz farklı şekli vardı.”
“Her şeyi berbat ettim, Sven.”
Başını iki yana salladı. “Hayır. Sen yapmadın, evlat. İki krallık yaptı. Aşk, genç kalplere bırakılması gereken karmaşık bir ilişki. Kullanma kılavuzu yok. Askerliği seçmemin nedeni de bu. Anlaşılması daha kolay.”