"Buldum. Buldum. Son soru. Sen hala bir nebze olsun, kalbinin herhangi bir köşesinde, evliliğin bir aşk ilişkisi olduğu yanılsamasını taşıyor musun? Eğer taşıyorsan, bu birçok sorunun nedeni olabilir."
Soruyu soran karakter, bunun bir yanılsama olduğunu kabul ederek, içine kendi yargısını da katarak sormuş ama, siz ne düşünürsünüz?
“Ama o bizim hayatımızdı, yani olabilirdi, diye düşündüm. Bizim hayatımızdı ayrıca.”
“Anladım. Anladım. Öylesine garip bir hikaye ki.”
“Biliyorum. Kimse buna inanmaz.”
Amerikalı yazar #PhilipRoth ‘un #Aldatma kitabını kapanıştaki bu diyalog ile yorumlamaya başlamak istedim. Kitabın merkezinde Londra'da yaşayan evli, orta yaşlı Amerikalı bir
"""...Hayali dünyayı gerçek hayatla aynı anda yaşayamazsın. Muhtemelen senin, benimle bir hayal dünyan, onunla da gerçek yaşamın vardı..."'''"
Kitabın merkezinde Londra'da yaşayan evli, orta yaşlı bir Amerikalı ve metresi olan evli İngiliz kadın, sevişmeden önce ve sonra konuşurken kendilerini en ince
“Aldatmak” kelime olarak kavram olarak üstünde tepinilen ve her kesim ve sosyal bilimle uğraşan her insanın üzerinde illa bir görüşünün olduğu bir şekilsiz buluttur. İlk akla gelen iki insanın birbirini kandırması veya kandırma çabası gibi görünse de bu kavram sadece iki insana indirmek robinson ve cuma’yı gözlemleyip fikir yürütmek gibidir. İnsan
