Alfred Hitchcock
KolektifQuotes
Keşke anıları da parfüm gibi şişeleyebilen bir şey icat edebilselerdi. Hem kaybolmaz hem de bayatlamazlardı. Ne zaman istersem, şişenin kapağını açıp anıları baştan yaşayabilirdim o zaman.
“Bir keresinde “Mutluluk tanımınız nedir?” diye sormuşlardı. “Duru bir ufuk,” demiştim.”
Sayfa 88
Ölüm Korkusu’nda Kim Novak’la başka problemler de yaşadınız değil mi?
Evet, Kim’in kafası kendi fikirleriyle dolu olduğundan ondan istediğimi almam çok zordu. Fakat sonuçtan memnun olduğum sürece... Rol aslında Lekeli Adam’da çalıştığım Vera Miles’ındı. Kostümleri hazırlanmış, değişik saç renkleri denenmiş ve birinde karar kılınmıştı. Çekimlere hazırdık; ancak Vera ele geçirdiği hayatının fırsatının tadını çıkarmak yerine hamile kaldı! Bu filmle bir star olacaktı ama o, Tarzan’ı oynayan kocası Gordon Scott’a karşı koyamadı.
Sayfa 146Kitabı okudu
Hitchcock’un film çekme teorisi basit: Konuyu önemsemiyorum, oyunculuğu önemsemiyorum; fakat filmi ‘film’ yapan unsurları umursuyorum... İzleyiciye çığlık attıran bütün teknik kullanımları önemsiyorum.” Suçla özdeşim kurması konusundaysa, “Genellikle cinayet mahalinde en ilginç sonucun amatörlerden çıktığını düşünüyorum. İşini groteks bir anlayışla mayalayıp serinkanlılıkla ve zevke yapan insanlar var. Aydın insanların yarattığı nazik, iyi bir kargaşa hâli hâkim ve ben bunu seviyorum,” diyor.
Sayfa 191Kitabı okudu
Hiç daha önce kullandığınız bir yöntemi tekrar kullandığınız oldu mu?
Bir örnek verebilir misiniz?
Rebecca’da Joan Fontaine’in patronu sigarasını krem kutusunun içinde söndürüyor. Kelepçeli Âşık’taysa Jessie Royce Landis yumurtada.
Tekrarın farkındayım. İkinci örnek yumurtaya karşı olan mutlak nefretimi gösteriyor.
Sayfa 171Kitabı okudu
Çalıştığınız aktristleri kimsenin keşfedemeyeceği şekilde keşfediyorsunuz. Eva Marie Saint başka hiçbir filmde Gizli Teşkilat’taki gibi pırıl pırıl, çekici ve baştan çıkarıcı görünmedi.
Her saç teliyle ilgilendim. İki gardrop dolusu kostüm dikildi onun için; ancak deneme çekimlerini izlediğimde kostümlerin onu kimsesiz gibi gösterdiğini fark ettim. On The Waterfront (Rıhtımlar Üzerinde, 1954) filminde de ayrı kostüm tasarımcısıyla çalışmış. James Mason’ın filmde oynadığı karakter gibi davranmayı bıraktm ve Eva’yla New York’taki Bergdorf Goodman mağazasına gittim. Giydikleriyle bir model gibi önümde yürüdü; ben de seçtim.
Sayfa 210Kitabı okudu
“Neden sinemaya gidip başkalarının filmlerini seyretmiyorsun? diye sordum.
“Birçok sebepten... Öncelikle benim kendi yöntemlerim var. Ne zaman başka birinin filmini seyretsem kendi yöntemimin yerine onun yöntemini denemek gibi bir yanılsamaya düşebileceğimi düşünüyorum. Onların çok mantıklı görünüyor; ancak uyguladığımda başarısız oluyorum. Belki iyi yöntemler ama bana göre değiller. İkinci sebep ise farkında olmadan onların fikirlerini kopyalama ihtimalim. Bir fikir, bir ışık efekti, diğer bazı yönetmenlerin bir şeyi yapma konusundaki yöntemlerinin beni cezbetme ihtimali ve bunları benim şuursuzca bir sonraki filmimde kullanabilme ihtimalim. Bunlar benim filmimde çok saçma dururlar, çünkü benim özelliklerim değiller. Bunu başka insanların filmlerine bırakıyorum.
Sayfa 13Kitabı okudu