Kitap zeka gelişimi olarak engelli bir adamın bir deney sonucunda zeka seviyesinin artmasıyla birlikte yaşadığı duygusal ve zihinsel değişimleri ele alır. Bu zeka artışı yaşadığı çevreyi daha derinden anlamasının beraberinde duygusal ve sosyal zorluklarla karşılaşmasına yol açar. Bu noktada zihinsel gelişimin yanı sıra duygusal gelişimin de önem azrettiği vurgusu yapılmaktadır. Charlie bu dengeyi sağlamakta güçlük yaşadığı için sosyal hayatı ve insan ilişkilerini anlamakta da zorluk çekmektedir. Kitapta, Charlie'nin zeka gelişiminin ileri seviyelere ulaşması akabinde, yalnızlaşmak, mutsuzluk ve insanların yaşadığı kıskançlık durumunun gerçekçi ele alındığı kanaatindeyim. Kitaba ismini veren Algernon ise, Charlie'den önce denek olarak kullanılan laboratuvar faresidir. Algernon'un üzerinde yapılan deney de başarıya ulaşmıştır, ancak; bir süre sonra zeka geriliği belirtilerine rastlandığında, Charlie'de de aynı sonuçların gerçeleşip gerçekleşmeyeceği düşüncesi kitaptaki olaylara yön vermektedir. Şahsi olarak eleştiride bulunabileceğim tek olgu, Charlie ve Algernon'a ne gibi bir cerrahi müdahale yapıldığından hiç bahsedilmemektedir. Ancak bu da yazarın daha çok sosyal konuları ele almak istemesinden kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Keyifle okumanız dileğiyle.
