Algı Kapıları (Cennet ve Cehennem)

Okurken kitap ortalarında bir ara bırakmayı düşündüğüm ama halusinojenlerin etkisi ve bazen tanı tedavi amacıyla kullanılan sinir sisteminde etkili olan benzeri maddelerin kişide nasıl bir duygu uyandırdığını, genel kültür , akla hitap eden çok okunanlar arasında yer alan bir kitap olması sebebiyle bitirmeye çalıştım.Kitabin tam adı; 'Algı Kapıları Cennet ve Cehennem' .Kitabın konusu , meskalin adlı bir tür kaktüs bitkisinden elde edilen ve alındığında insan vücudunda 8-10 saat süreyle algıda değişiklik yaşanması gibi durumlara sebep olan, bağımlılık yapmayan bir maddeden bahsediyor.

Yazarın kendi bir deneye katılarak bağımlılık yapmadığı bilinen ve yasal olan bu maddeyi kullanarak bir deneyim yaşıyor ve bu yaşadığı deneyimin tamamı ile düşüncelerini, tüm nesneler, insanlar, etrafta olan bitenler hakkında algısının nasıl değiştiğini kitapta paylaşıyor. Kitap içeriği biraz daha karışık ve çok daldan dala atlama şeklinde yazılmış.
Bahsedilen ilginç bir nokta ise, bu maddenin alımı ile doktorlar bizzat kendileri bir şizofreni hastasının dünyasına direk olarak girebiliyorlar, başka bir deyişle; şizofren hastalığına sahip bir kişinin dünyayı algılayış biçimi ve içinde yaşadığı cennet ve cehennem birebir olarak bu madde ile normal insan üzerinde simule edilebiliyormuş. Hastaların yaşadığı deneyimleri paylaşmaları mümkün fakat birebir aktarmaları imkansız olduğundan doktorlar bu tip hastaların ne hissettiğini, nasıl düşündüğünü ve kendini nasıl bir ruh halinde bulduğunu görebilmek amacıyla nadir de olsa bu tarz deneylere başvurabiliyorlarmış.
Bir nevi, deliliğin; normal bir insanın aklıyla algılanabilmesi için çabalamalar diyebiliriz.
Kitabın barındırdığı ilginç bir konu ise; meditasyonve bununla bağlantılı olarak yapılan nefes alıp verme egzersizleri gibi aktiviteler insanın nefesini çok daha uzun süreler tutabilmesine sebep olduğundan, kanda ve akciğerde karbondioksit miktarının yükselerek, beynin indirgeme filtresi işlevini görmesini azalttığını belirtmesi. Başka bir deyişle bu aktiviteler uzun süre yapıldığında hayali ve mistik deneyimlerin bilince işlemesine sebep olarak, algılama fonksiyonunun farklı bir boyuta çekilmesine neden olabiliyorlarmış.

Algının 'normal' seviyeden alınarak farklı bir seviyeye 8-10 saat için bile olsa çekilerek, bu süre içinde tüm renkler, alınan kokular, insanlar, iç ve dış dünya, görülen ve duyulanlara verilen tepkiler algı seviyeleri sanki birer basamakmış ve her birine basarak bir yolculuk yapılıyormuş gibi aktarılmaya çalışılmış kitapta. Çok kısa da olsa, dahi insanların dünyasına ve onların algı seviyelerine değinen bir kısım yer bulunduruyor kitap içerisinde.Ilgili okurlara tavsiye olunur...

Freud kokaini insanlığın nevrotik mutsuzluğunda kullanılacak yegane ilaç olarak görüyordu. Bilhassa morfin bağımlılığı tedavisinde kokain'i kullanmayı önermiş hatta arkadaşı Ernst Fleischl von Marxow'un morfin bağımlılığında kokain ile tedaviyi uygulamış, sonuç olarak Marxow'un hem morfin hem de kokain bağımlısı olmasına sebep olarak muhtemelen erken ölümüne sebebiyet vermiştir. O zamanlar uzun vadede etkileri tam bilinmeyen kokain, Freud sonrası uzun klinik araştırmalarla tam bir zehir olduğunu ispatlamıştır.

Freud'un yukarıda ifade ettiğim bu fikrine benzer bir fikir de Huxley tarafından eserde ortaya konmaktadır. Huxley'in zehiri ise şuan uzun vadede etkileri tam bilinmeyen meskalin ve uzun vadede kalıcı hasarlara sebebiyet verdiği ispatlanan LSD üzerinedir. Huxley, ağırlıklı olarak meskalin'in etkileri ve açtığı "algı kapıları" üzerinde durmuştur. Meskalin'in temel etki mekanizması; meskalin'İn alımına müteakip 6-8 saat içerisinde beyne giden şekeri bağlaması, yaşamsal faaliyetler için gerekli şekeri bulamayan beynin "içsel" olarak ifade edilen algı şekline dönmesidir. Hayatta kalmamıza yardımcı olan duyular normal şartlarda sürekli açık ve kullanımda olurken, meskalin bu durumu tersine çevirerek beynin normalde farkında olmadığımız ya da olmamamız gereken halisünasyon formuna geçmesini sağlamaktadır.

Huxley'in bu kimyasalı bizzat deneyimleyip eserinde detaylıca anlattığını, yalnız bu tecrübelerinin zihnin bilinçaltına inmek için yapılan bir çalışma olduğunu da belirtmek gerekir. Burada kendi yorumum olarak bir insanın neden halüsinojen bir kimyasala ihtiyaç duyabileceğini anlamakta zorlandığımı belirtmeliyim. Her ne kadar Huxley, ilgili kimyasalın uzun vadede insana bir zararı olmadığını belirtmişse de aslen klinik bir değer kesinlikle taşımamaktadır. Ayrıca kimyasallar kullanarak bilinçaltına girildiğini varsaysak bile, bilinçaltı kendisini imgelerle ifade ettiği için bu imgelerin yorumlanması sıradan bir insan için mümkün olmayıp; Jung, Freud, Adler, Rank, Reich, Huxley gibi psikoloji profesyonellerinin belki izah edebileceği bir alandır. Eseri okuyucuya, özellikle de genç okuyucuya kesinlikle önermiyorum.

Yazar, kitabın ilk bölümünde bir çeşit kaktüsten elde edilen halüsinatif etkiye sahip meskalin maddesini deniyor ve deneyimlerini anlatıyor. İkinci bölümünde meskalinden yola çıkarak 'algı'yı inceliyor. Cement ve cehennem- din algısına değiniyor. Keyif alarak okudum, tavsiye ederim.

O kadsr güzel bir kitap ki. Deneysel ve sosyal psikoloji perspektifinden algı ele alınmış. Dili ilk başta bir sizi itiyor gibi ama alıştıyorda kendine. Muhakkak okunmalı.

Algı kapıları, bilinci anlama yönünde ilerleyenler için doyurucu, ince tespitlerin olduğu başucu kitapları arasında yer alacak türden.
Altı çizilecek cümle, paragraflar oldukça fazla. Kitapta gereksiz bulduğum cümle olmadı. Okuyun, zihniniz şad olsun.

Aldous Huxley, Algı Kapıları Cennet ve Cehennem’de bilincin, algının arttırılmasının , (farklı bir algı düzeyine geçişin demek daha doğru olur belki de ) izlerini sürüyor.
Yazar da algılarında değişim yaşamak için, bu değişikliği gözlemleyebilmek için meskalin kullanıyor.
Dinlerin, dini ritüellerin bir nevi meskalin etkisi yaratması ve şizofrenlerin dünyasını algılama çalışmaları ilginçti.
Algıladığımız dünyanın dışında farklı bir dünya var mı? Bunu bilmek çok güç.Tüm dünyada kaosun hâkim olduğu bugünlerde, çok sıkıcı, çok zorlu bir okuma oldu benim için.

Meskalin maddesini kendi üzerinde deneyip,gözlemleyerek; sanatçıların, dehaların kapılarını aramalayı amaçlamış Aldous Huxley.
Kendine kaptırmasını umduğum bir kitaptı ama cümleleri alamadı beni.
Yine de iyi okumalar dilerim.

Tam da kelimeler dünyasıyla savaş halindeyken önce onunla çekti. Görme ve algı, renkler, dokular, benzerlikler, aynılıklar... çok, çok fazla şeye dokundu. Bir tam günümü bu kitapla geçirdim ve çok yoruldum. Normalde inanılmaz uzatırdım bu okumayı biliyorum fakat bu dönemde farklı bir disiplinle okuma yaptığımdan bırakamadım. Anlatımda geçen bütün tablolara baka baka devam ettim, detaylı okuma yapacağım ve adı geçen bütün kitap, yazar, resim, ressam vb. listeleyip üzerine yoğunlaşacağım. Uzun zamandır erteledim fakat yine zamanını bulduğuna inandığım bir kitap. Benim için şimdiden çok özel olduğu kesin. Okuyun.

Algı kapılarınızı aralayın.
Dünyanıza hoş geldiniz.
Artık gerçekliği sorgulamaya başlayabilirsiniz.
Hazır başlamışken kullandığınız dilin dünyayı algılayışınız üzerindeki etkilerine de bir bakın derim.
Farklı “dini ritüellerin” vücudun kimyasını nasıl etkilediğini de bilmek istersiniz belkide.
Son olarak sanat ve görsel algılar hakkında bilgilenmek isterseniz bu kitabı okumalısınız.
150 sayfaya bunca şeyi sığdırmakta Huxley’ in başarısı olsun.
Keyifli okumalar

Not: Biraz zor bitti ama o da benim tembelliğim ve konunun yoğunluğundan olmuş olsun

İki kitap bir arada. Cennet ve Cehennem, Algı kapılarından iki yıl sonra yazılmış.

Bilim insanlarının gözünü karartıp, insanlık, bilim, kariyer vs. adına ilk denek olarak kendilerini ya da ailelerini kullanmalarını her zaman aşırı çılgınca bulurum.

Doktorların şizofreni hastalarını anlayabilmek için meskalin' ni denemeleri, Nasreddin Hocanın halden anlaması için damdan düşen birini istemesini çağrıştırmıyor mu ?

Yazar, algılarında yaşayacağı farklılıkları deneyimleyebilmek için zararsız olduğunu düşündüğü meskalini kullanıp, o anları sonradan kendi anımsadıkları ve çevresindekilerin gözlemlerini yorumlayarak aktarıyor. İşte işin sırrı yorumlarında gizli. Meskalin kullanmak fikirlerini sonuna kadar serbestçe ifade edebileceği temiz bir yazı tahtası sağlamış ona. Çok yüklenmeyin maskalin kullanmıştı değil mi...

Bilemedim ki gerçekten dünya bizim sınırlı duyularımızla algıladığımız gibi değilse günlük hayatımızda bizim için ne anlamı olurdu? Kulaklarımızın duyamadığı seslerin ve gözlerimizin göremediği renklerin var olduğu bu gün bilinen bir gerçek. Peki görebildiğimizin ötesini görmek daimi olarak o gerçeklikte kalamadıktan sonra bize ne kazandıracak???

Fazla merak kediyi öldürürmüş. Ancak bilimsel merak olmadıkça da hiç bir gelişme olamayacağı kesin.
Yazarın iddiası '' Ama Duvardaki Kapıdan dönen insan asla
gidenin aynısı olmayacaktır. '' diye.

Var mısın iddiasına. Hadi bakalım kolaysa siz karar verin.

Not: Cennet ve Cehennem bölümünü ekstra sessiz bir ortamda okumanızı öneriyorum. Yazarın Cennet ve Cehenneme ulaşmak konusunda öne sürdüğü, bazıları ispat edilebilir fikirler gibi, ilginç bulacağınızı düşündüğüm bir çok fikir bu bölümde yer alıyor.

Huxley bu kitabında, insan algılarının boyutlarını analiz ediyor ve gözlemlerini okuyucusuyla paylaşıyor. “İnsan algıladığı ölçüde anlar ve başarır,” görüşünden yola çıkan yazar, insanın algısını açmanın yollarına değiniyor. Algı ve hafıza konusunda size yeni kapılar açacak harika bir yapıt. Hayatın her alanında algı kapılarını kaldırmayı sağlıyor. Yani insanın algılamasına engel olacak tüm setler kaldırılmalı ve her şey tertemiz görünmelidir diyor. Kitabın konusu ise çok enteresan. Farklı tür bir kaktüsten alınan madde insana enjekte ediliyor. 8-10 saat sonrasında insanın algısında belirgin değişiklik oluyor. Bu madde bağımlılık yapmıyor, birçok kişi üzerinde deneniyor. Özellikle şizofreni hastalarına uygulandığında, hastanın dünyasına erişilebiliyor. Yazar yaptığı deneyimleri ve sonuçlarını paylaştığı kitabında, algının meditasyonla olan ilişkisinden de bahsediyor....