Efsanelere hapsettiğimiz tarihi şahsiyetlerin en başında gelenlerden biridir Ali. O kadar yüceltilmiştir ki gerçekliğini kaybetmiş, örnek alınamaz hale getirilmiştir. Bu Ali'ye ve Ali'nin şahsında insana (eşref-i mahlukat) yapılabilecek en büyük kötülüktür. Onu melekler seviyesine taşımak, yükseltmek değil, alçatmaktır... Ne ki; Adem, yaratılmışların en üstünüdür.
Bu kitap, peygamberin damadı, sahabilerin gözdesi, savaş ustası, hilafetin sahibi, ilmin kapısı, ilk şii imamı Ali'den bahsetmiyor. Daha doğrusu Ali menkıbeleri üzerinden bir biyografi sunmuyor. Ne tarihsel Sünniliğin ne de tarihsel Şiiliğin yarattığı Ali'yi anlatmıyor.
Bu kitap, kutsal, aşkın ve zihinsel mutlak insani erdemliliği, kendi şahsında somut, nesnel ve yaşayan bir gerçekliğe dönüştüren Ali'den bahsediyor. Yaşayan insana yani bize lazım olan Ali'den bahsediyor.
Ali'yi bugünün insanına tanıtan Dr. George Cordak "İmam Ali: İnsani adaletin sesi" kitabında şöyle diyor:
"Ey zaman! Keşke tüm güçlerini ve ey tabiat keşke tüm istidatlarını bir insanın, bir dehanın ve büyük bir kahramanın yaratılışında toplasaydın ve bir kez daha dünyamıza bir Ali verseydin."
Neden Papa'ya değilde Ali'ye şiir yazdığını soranlara ise şu cevabı veriyor: "Ben faziletlerin aşığıyım. Faziletlerin kaynağı olarak Ali'yi gördüm."
"Sizi rahatsız etmeye geldim!" mottosuyla yola çıkan, büyük mütefekkir Dr. Ali Şeriati'nin felsefi, sosyolojik, tarihi ve teolojik tespitleriyle ve nefis üslubuyla ortaya koyduğu bu muhteşem eseri herkesin mutlaka okuması gerektiğini düşünüyorum...
