Ali Şeriati'ye başlamak adına, kitaplarından derlenmiş düşüncelerini barındıran, aforizmalardan oluşan eser.
"Tabiatımı felsefe, hikmet ve irfanla yoğurmuşlar" diyor Şeriati. Hakikaten de böyle. Kitap boyunca irfanından esintiler sunmuş bize. Bize bugün hep söylenen ve yanlış olduğu bence su götürmez bir gerçek olan ''Felsefe ile uğraşanlar dinden sapıyorlar'' tezini çürüten kişilerden biri. Şeriati, insanı sorgulayan, hayatı sorgulayan bir sosyolog. Tıpkı her büyük şahsiyet gibi fikri ve ilmi yönü dolayısıyla büyük sıkıntılar çekmiştir. Hele bir de İran gibi bir ülkede bu fikirlerinizi beyan ettiğinizi hayal edin! Ondaki din anlayışı bambaşka. Korkutucu, baskıcı, insanı kalıplara sokan bir din değil. Huzura giden yol, bir başka âlemlere açılan kapı. Dini çok başka yaşayan ve düşünen biri gördüğüm kadarıyla.
Ve Ali Şeriati de her şeyin ölçüsü ve merkezi olarak insanı almış. Varoluşu sorgulamış. Felsefeyle dini harmanlamış. Hayatın köklerine inmiş. Bilmiyorum ama bana üslubu ve düşünce tarzı yer yer Cemil Meriç'i anımsattı. Ikisi de fikir işçisi ,ikisi de fikrin bekçisi. Ilk adım adına aforizmalardan başlamayı bilerek seçtim. Bakalim, düşüncenin derinliğine kitap kitap dalacağım.
