Ben bu kitabı okuyana kadar Türkler ve Müslümanlardan böyle ömrünü araştırmaya, incelemeye adayan, araştırdığı konuyu kılı kırk yararcasına enine boyuna araştıran bilim insanı pek çıkmaz sanırdım fakat gördüm ki, nadir de olsa bizde de araştırmacılar çıkıyor ve bunu da bir çocuğun bile anlayabileceği şekilde, masal tadında, Dikmen’de bir alıç ağacının ağzından anlatabiliyormuş.
Kısa sürede Anadoluyu'da geldikleri Orta Asya bozkırları gibi ormamsızlaştıran, çölleştiren biz Türklerin bir bireyi olarak Birand Hoca böylelikle bir nebze de olsa ormana, tabiata karşı vefa borcumuzu ödemiş oluyor.
Bu kitabı okuduğunuzda aynı insanın bir evrimi gelişimi, evreleri, ailesi, doğumu, ölümü olduğu gibi bitkilerin de insandan çok da farklı olmadığını, her ağacın, otun bir kokusu, dili, kendini ifade ediş tarzı olduğunu anlayacaksınız.
Artık gittiğiniz her yerde bitkilerin dilini, kokusunu, türünü merak edecek, onları kokusundan, tadından, görünüşünden tanımaya çalışacaksınız.
