Jack London - Alice Ruhunu Açınca
Merhaba, Lacivert Klasikler’e devam ediyorum, ancak bu defa kitapta yer alan iki öyküye ayrı ayrı puan vereceğim, keyifli okumalar. :)
———————-
Kitap 2 öyküden oluşuyor. Öncelikle Kâfir ismindeki ilk öyküden bahsetmek istiyorum. Tesadüfen başlayan bir karşılaşma, iki insan için de belki hayatları boyunca bir daha tanıklık edemeyecekleri sıkı bir dostluğa dönüşecekti, lakin biri, bu paha biçilemez dostluğun bedelini telafisi olmayan bir şekilde ödeyecekti... Öykünün kurgusunu ve akıcılığını çok beğendim, bu öyküye puanım 9/10.
Kitabın kapağını oluşturan Alice Ruhunu Açınca
isimli öykü için ise pek olumlu şeyler söyleyemeyeceğim. Kitap, Alice ismindeki bir kadının, -kitapta ruhunu açmak olarak tanımlanan- Kilise’de toplanan insanlar karşısında günahlarını açıklamasıyla birlikte ortaya çıkan durumu özetliyor. Kitabın vermek istediği mesaj güzel ancak çok fazla kullanılan karakter ve mekan isimleri, olayların birbirine girmesine ve kitabın akıcılığının kaybolmasına neden olmuş. Lacivert Klasikler serisi içerisinde ilk düşük not verdiğim kitap oldu. Ancak ilk öykünün hatrına okunabilecek bir eser olarak kabul edilebilir. Bu öyküye puanım: 4/10.