Kitaba ilk başlarken ki ve bitirdiğimde düşüncelerimin bu kadar farklı olacağını düşünmemiştim. Kahramanımız obsesif bir genç ama tek sorunu bu değil. Kitabın başları çok akıcı olmamasına rağmen sorununu öğrenebilmek için ilk 200 sayfasını bir oturuşta okudum.
Günlük tarzında yazılmış bir kitap ama aralarda transkript başlığıyla verilen bilgiler daha da meraklandırdı beni. Ve sonu, sona geldiğimde gelişen olaylar kalbimin üstüne bir ağırlık oldu, çöktü. Üzücü bir sonu var, sadece olaya değil, gencin ailesinin o kadar büyük sorunu görmezden gelmesine. Zaten anne baba özeleştiri yapıyorlar kitabın sonunda.
