Filiz Geç’in yanılmıyorsam ilk kitabı bu kitap. Herhâlde devamı gelecek mi diye üstüne düşünülen ve bir çağrı bekleyen.
Ben şairlerin kendilerini bir şeylere mesul tutmalarından, dertler edinmelerinden onları tanıyorum. Geç, şiirlerinde, çoğunun yutkunup geçtiklerini yutkunanamamış bu besbelli. Bir derdi var, bu dert fazlasıyla hissediliyor satırlarında. Öyle pek uzun şiirleri yok, bir soluk alıp geçiyorsunuz şiirlerin üzerinden. Bu soluk alışta şairin yolunu fark ediyorsunuz, yol ve inanç doğruluğun üstünde, İnşallah... Eleştirinin daha olumsuz sularına gelirsek, şiirlere bir kulp takmak haddimize değildir. Ancak sanki bir renk eksikliği seziyorum, Alışılmadık Deniz’de daha da alışılmadık sular aradım, o tadı kısım kısım bulsam da bir aceleye de şahit olmadım değil.
Beni etkileyen bazı mısralarını aşağıya bırakmadan önce kitaba değil de Sayın Geç’e birkaç söz söylemek isterim. Yolun sonunda değil en başında olduğunuzu unutmayın. Üstünde daha çok gezinilen yeni mısralarınızı bekliyor olacağız.
İki alıntı yapalım:
1.
evin damından yıldızlara sıçrıyor dualar
yıldızların bahçemize düşmesi bundan
2.
emperyalizme karşı dedelerimiz
sakallarını sıvayarak karşı emperyalizme
