Alkışlarla Lamia Demet Altınyeleklioğlu
TİYATRO VE SİNEMANIN PRİMADONNASIYDI. İÇİNDEKİ TUHAF YARA İSE EN BÜYÜK DÜŞMANI... Tüm erkekler pervaneydi etrafında. Kadınların tahammülünü taşırırdı. Oyuncu Lamia. Müthiş bir kadındı. Kameraların tek aşkıydı. Her kadrajda ışıldar, göz kamaştırırdı. Hey gidi ruhu sürgün Lamia! Lamiayı yakalamak hep zordu. Makarasından boşalan bir film şeridiydi. Yak, kurtul Lamia! Sert derlerdi onun için. Hatta duygusuz. Ha-hah! O, sadece, hiçbir şeyin farketmediği bir yerdeydi. Hayatının dublajını yapar gibiydi. O ses ve o gözlerdeki o bakış! Abartılı kahkahalar eski huyuydu. Kendinden geçercesine sürdürürdü fisto dudaklarından dökülen yalanlarını... BENZERSİZ BİR ŞÖHRET. GÜZELLER GÜZELİ BİR KIZ. TRAJİK BİR HAYAT. BÜYÜK OYUNLAR, TERS HESAPLAR, SERT SEVİŞMELER VE AŞK!
Yazarın kalemini tanıyamadım doğrusu... Çok sıradan bir anlatıma sahipti. Kıskançlık, arzular ve şehvet olması gerektiğinden çok daha fazla işlenmişti. Büyük bir hevesle alıp, okumaya başladığım zamanda ise, hayal kırıklığına uğradığım kitaplar arasında ne yazık ki. Gerçek bir okuyucuya, aşk romanları sevmeyenlere asla tavsiye etmiyorum. Okumayı düşünenler; bu yoğun bir aşk romanıdır, kitaba başladığınızda sıkılabilirsiniz. Bu türün kitapta aşırıya kaçılarak işlenmesi beni sıkmıştı.
Türk filmi tadında bir roman. Sonunu tahmin etmek zor olmadı. İşin garibi çoğu kitabında aynı betimleme havasını hissettim. akıcı çabuk okunacak bir kitap
