Duman duman üstüne oturmuş
Ve bir güvercin yuvası olmuş kalbim
Güvercinler mi uçuruyorum? Acılar mı?
Kim çarmıhta şarkı söyleyen? Ben miyim?
Kucak dolusu öpücük sunuyorum sana
Sevgili dünyamız
Ilık bir şarap gibi yürürlükte bugün de yaşamımız...
Herkesin hayatı herkesten geçer. Kız Kulesi bile,
bazen kendini saat sanıp
yatar Boğaz'ın sularına
cepkeninde Üsküdar
Akrep olur: Zamanı gösterir.
Oysa gösterdiği zaman değil
yırtık hayatlar albümüdür.
Kırmızı gelincik tarlalarını kim sevmez.
Bir gömleğim olsaydı ahh! Gelincikler
renginde
Güneş de uçurtmam.
Kim tutabilirdi beni
Satmıştım anasını dünyanın.
– Güneş uçurtmamdı benim, dedim.
– Yalan!