Allah'ın Kılıcı (Halit Bin Velid)Ebubekir Subaşı

Halid bin velid anladı ki insan, kendi vicdanından her hangi bir şeyi gizlemekten âcizdir, orada hak olanı tasdikten başka çare yoktur.

Mute günü sahabe arkadaşları Cafer'i şehit edilmiş olarak bulduklarında, onun vücudunda süngü ve kılıç darbesi olarak elli yara saydılar. Öyle ki; vücudunun ön tarafında yara alacak hiç bir yeri kalmamıştı. Fakat ne büyük şeref, ne erişilmez bir kahramanlıktı ki, bu elli yaradan hiç biri sırtında değildi. Anlamışlardı ki, Cafer şehadete giden kanlı can pazarında, bir tek can için, kum gibi kaynayan kuvvetli düşman ordusuna arkasını dönmeye tenezzül etmemişti.

Merama ulaşmak �stediğini elde etme yolunda beşer olarak takati nin en son derecesine kadar kullanılmasıdır çölün derinliğindeki Leyla'ya kavuşmak isteyen önce çölün sıcağına kumuna göğüs germeyi bilmelidir

Halid karşısındakini ilk bakışta tanır ve teşhis ederdi. Onun konuşması ve davranışı kendisini ele verirdi. Harbin inceliklerini bilir; casuslar, esirler ve yolcular vasıtasıyla düşman hakkında bilgi toplardı istihbarata da çok iyi karşı koyar, yani kendi ordusunun sırlarını çok iyi saklardı. Savaş meydanını yakından incelemeye önem verir, hedefleri güzel seçerdi. Kaçan düşmanı çok iyi takip eder ve toparlanarak yeniden hücum etmesine engel olurdu. Mizacı sert, azimli ve kararlıydı. Yolda askerleriyle konuşurken hikmetli sözler söylerdi.

ey Halid şereften kaçki Şeref seni takip etsin ölümüde Arzu et ki sana Hayat verilsin

Kendisine kavuşma ihtimali az olan sevgiliden ümidini kes Vuslat arayanların en hayırlısı Ümit vermeyeni bırak andır

Ya o tepeler misali develerinin önlerinde ve arkalarında yürüyerek, yükler dolusu altınlarıyla dünyayı kendilerinin dayayıp döşediklerini düşünen Firavun tabiatlı efendilere ne olmuştu? Onların dönüp bakmaya ve dinlemeye bile tenezzül etmedikleri zavallılar, şimdi meşhur efendiler olmuşlar; diğerlerinin ise adları, sanları unutulup gitmişti. Peki, onların atları, develeri, dünyaya varis kıldıkları torunları ve çocukları nereye gitmişlerdi?!...