Alleben neresi?
Anteplilerin iyi bildiği gibi Alleben, Antep’in içinden onu çoğaltarak geçen, kentin kültürünü biçimlendiren uzun ve güçlü Fırat Nehri’nin geçmişte “gürül gürül akan”, sonra sonra zayıflasa da Antepliler için önemini yitirmeyen kollarından biri.
Çocukluk neresi?
Ülkü Tamer, Jorge Amado’dan alıntılıyor: “İnsanın anayurdu çocukluğudur.” Antep yolculuklarını, hatıralarını anlatırken “beni oluşturan en önemli öğelerden biri. Belki yok olup gitti çoğu. Ama içimde bir yerlere o zenginlikleri define gibi gömmüşüm. Onları yeniden çıkarıp keşfetme olanağını sağlıyor” diyor.
Alleben Öyküleri neresi?
Çocukluğunu ve büyüdüğü şehri, onun kültürünü içinde görkemli özgünlükte bir define gibi taşımayı bilen bir şairin, anayurduna, kendisine, kültürüne dair gördüklerini, hatırladıklarını öykü formunda yeniden keşfi.
Kitabın arka kapağında yer alan bu güzel cümleler ilk olarak beni kendine çekti. İnsan isim ve lakaplarından oluşan dört sıcak ve naif öykü yer alıyor. Çete İsmail ve Macı Hüseyin öyküleri en çok beğendiklerim. Bütün öykülerinde bir çocuk kahraman var, belki bu yüzden içten ve saf geldi bana, Sait Faik öyküleri gibi zaman zaman açıp okuyacağım bir kitap oldu..