“Alova’nın nerdeyse ilk şiirlerinden başlayarak, sonraları daha da belirginleşen o kendine özgü sezgisiyle günümüzden tarihöncesi geçmişe uzanan bir zaman içinde ve tanıdık bir coğrafyada yitirilen değerlerin yerine yenilerini koyamayan günümüz insanının yoksunluğunu ve yabancılaşmasını dile getirdiğini görüyoruz.
...
Alova’nın beslendiği zengin kaynaklardan damıttığı bu şiirler yalnızca geçmişin eskimeyen değerleriyle geleceğin yetenekli genç şairleri arasında değil, aynı zamanda sanatın yaratıcı gücüyle günümüzün şiirsever okuru arasında da sağlam bir köprü kuracak nitelikte şiirler.”
Cevat Çapan
