Kitap, akıl hastanesinde doktor olan Andrey Yefimiç ve hastası İvan Dmitriç arasında geçiyor. Sayfaları az da olsa bir çok cümle de farklı bir bakış açısı sunan derin, felsefi cümlelerle yazılmış olan bir kitap. Çehov’dan okuduğum 2. kitap ve bunu daha çok sevdiğimi söyleyebilirim. Bizim normal sandığımız şeylerin anormal; anormal sandığımız şeylerin de normal olduğunu, olabildiğini gayet güzel açıklamış.
.
.
Andrey’in;
“Benim hastalığım, yirmi yıl içinde bütün kasabada tek bir akıllı adam bulabilmemdir. Ama o da bir deli..”
cümlesi kitabı gayet iyi tanımlıyor aslında, yani demem o ki kesinlikle tavsiyemdir!
