Kitap 14 öyküden oluşuyor ama her öykü birbirleriyle bağlantılı halde. Fazla bir beklentim olmadan alıp okuduğum ama hoşuma giden bir kitap oldu. Keyifli bir kitap, tebessüm ettiren yerleri de oldu, ince bir sızı bıraktığı da.. Sözün özüydü bu cümle; "Sizinle bir aradayım, ama sizden değilim"
'Memleketimden İnsan Manzaraları' şiirlerini okumadım kitapların içeriklerini bilmiyorum ama kitabı bitirdiğimde söylediğim kelime grubu buna benzer bir şeydi. Ancak kitap tüm insanlığın ortak bir manzarası aslında sadece memleket meselesi değil.
Her hikayede bizden birileri çıkıyor karşımıza. Biz derken insan camiasını kast ediyorum yoksa kitap zaten biz dediğimizin içinde aslında bizden olmayanların hikayesi. ‘Evet sizin içinizdeyim, sizleyim ama sizinle aynı olmak zorunda değilim’in hikayesi.
Benim genelde ayrıntılara ve ince düşünülen şeylere ister istemez dikkatim yöneliyor bunlardan birisini dillendirmeden yapamayacağım: Örneğin Kitabın en başındaki ‘sabah saat dokuzu altı geçe’ olanların anlatıldığı yerler o kadar güzeldi ki, o kadar hayatımızın içinden anlar barındırıyordu ki okurken anladım yine kitabı bitirmeden uyumayacağımı.
Eşini kaybeden yaşlı psikolojisi, depresyon, ailesi tarafından piyon olarak kullanılan küçük insanlar, fiziksel sağlığa dikkat ettiği kadar ruhsal ve duygusal ihtiyaçlara dikkat etmeyen ve bunları karşılamayan aileler, iyi niyetli insanların sömürülüşü, hayatındaki erkeklere göre şekil alan kadınlar, erkeği koruduğunu sanıp sömürüldüğünün farkında olmayan kadınlar, fiziksel şiddete uğrayan kadınlar, hastalıklar, ölümler… İçeriği hayat aslında..
Akıcı ve okuması kolay bir kitap. Birçok ironi var içinde. Bazılarını tekrar tekrar okudum gülümsedim, çok hoştular.
Nihan Kaya'nın deyimiyle 'Kitap bir arada olma ve birlikte olmamayla ilgili. Her iletişim iletişimsizliği de barındırır.'
Buna da bir bakmanızı öneririm: #75139959
Hikayeyi bir de ötekinden dinlemek isteriz ya bazı anlarda, bu kitapta aynı mahalleyi paylaşan bazı insanların perspektiflerini ve önceliklerini okuyabiliyoruz. Herkes tanıdık ama herkesin yarası, yarasını korumak için önceliklendirdikleri farklı. Herkes benzer ama kimse aynı değil. Kimsenin yarası tam da aynı yerden kanamıyor.
Kendi içinde bağımsız ancak bir bütünün parçalarını oluşturan on dört öyküden oluşan bir eser. Kahramanların günlük hayattaki tuhaf alışkanlıkları, başlarına gelen olaylara bakış açıları ve verdikleri tepkiler ironik ve grotesk bir şekilde ifade edilmektedir.
Bir sokakta birbirinden bağımsız aynı zamanda birbiriyle ilişkili hayatları konu alan kısa kısa yer yer çok eğlenceli, yer yer hüzünlü hayat hikalerini anlatıyor kitap. Ben de bu sokakta yaşıyorum "ama sizden değilim" diyor karakterler mizaçları ve yaşadıklarıyla.
Ben bu öykü kitabını edebi açıdan da oldukça zengin buldum. Unutulmaya yüz tutmuş kelimeler, deyimler öyle yerli yerinde kullanılmış ki okuma zevkini katlıyor adeta.
Nihan Kaya ile tanışma kitabımdı nihayet. :)
Nihan Kaya nın kendisinin de söylediği gibi okuması çok keyifli bir kitabıydı :) akıp gitti. Aynı mahalledeki ayrı ayrı öykülerden oluşan bu kısacık kitabı, sabah elinize alıp akşama bitirebilir ve okurken bolbol gülümseyebilirsiniz;)
En kolay okunan kitabım demiş kitabın arka kapağında bence öykü okumak roman okumaktan daha zor. Size merak edecek devamında sizi sürükleyecek bir şey vermiyor. Bu kitapta acıdan beslenen bir mizah vardı yer yer bunu başarılı bir şekilde yapmış. Kitabın geri kalanı içinse fazla şiirseldi benim için. Gerçekler bu kadar şiirsel anlatınca tüm samimiliği gidiyor gibi hissediyorum ve kitabın içine girmek zorlaşıyor. Yine de kitaba karşı bir ön yargı oluşturmak istemem puanlamaları ve yorumları yüksek çünkü. Okuyun siz karar verin :)
Aynı sokakta ve aynı zaman diliminde, birbirlerinden bağımsız farklı insanların kısa öykülerinden oluşan muazzam dinlendirici bir kitap.
Kitabın ismi ”Ama Sizden Değilim“ Öykülerin anlatıcıları farklı uyumsuzlukları veya aykırılıkları olan insanlar diye açıklıyor Sevgili Nihan Kaya.
Aslında sürekli bir arada oluşumuz ama birlikte olamayışımız çok güzel anlatılmış.
İletişimsizlik hayatımızda nasıl da negatifliğe çığır açan bir rol oynuyor.
Hani çok sık kullandığımız bir cümle vardır ya; aynı gökyüzünün altında birbirinden habersiz yaşamak diye...
Kitapta ise yan yana ama birbirinden habersiz yaşayan bir sürü insan var.
Bu insanlar maalesef biziz aslında her birimiziz.
Yazarın daha önce "iyi aile yoktur", "iyi toplum yoktur" ve "bütün çocuklar iyidir" üçlemesini okumuştum. İlk defa bu tarz bir kitabını okuyorum. Bu kitap benim için Cem Yılmaz'ın filmine gülücem diye gidip, karakomik filmleri izlemek bir şey oldu.
Nihan Kaya kalemini ve fikirlerini takip etmekten keyif aldığım biri. Standartların aksine düşündüklerini savunmaktan çekinmeyen bir o kadar da nazik sitemlerle derdini aktaran bir kalem. Ürettiği her metinde sizi kendinizi sorgulamaya çeken bir tını var. Yargılamak değil ama bahsettiğim. “Ben olsam ne yapardım?” benzeri bir soru hali. Bir çocuğa
