Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.13
Amatka
Karin TidbeckAmatka Yorumları ve İncelemeleri
Amatka yorumları ve incelemelerini, Amatka kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Amatka puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
6.910 üzerinden
Miy miy
Çok beğenilen kitap fakat bana çok ağırdan anlatıyor geliyor.Su doldururken damlacıklar ahenklen dans ediyor.Dans eden damlalar su oluşuyor. Sadece Aslinda su içicek oysaki :) :)
#okudum
.
Merhaba dostlar
.
Amatka, İsveç edebiyatından bir distopya. Bilinmeyen bir zamanda, bilinmeyen bir yerde, eski dünyadan gelenlerin kurduğu beş koloni vardır. Başkent okarak görülen Essre'de yaşayan Ajna, hijyen malzemeleri kullanımı konusunda araştırma yapmak için Amatka'ya gönderilir
.
. .
İnsanların, dünyalarındaki her şeyi isim vererek var ettikleri bir dünya bu. Mesela kaleme belli aralıklarla "kalem" demek veya her şeyin üzerine isimlerini yazmak gerekiyor. Yoksa şekillerini kaybedip balçık gibi bir şeye dönüşerek bozuluyorlar. .
İnsanların yaşam, üreme v.s. şartları Mülksüzler'i, koloniler ise Açlık Oyunları 'nı çağrıştırdı biraz. Fikir okarak iyiydi, dili akıcıydı, sürükleyicici. Fakat çok şey havada kaldı.
.
.
.
Arka kapak yazısından çok etkilenerek okumaya karar verdiğim Amatka, benim içim büyük bir hayal kırıklığı oldu. Yazarın kurgulamaya çalıştığı fikir bence harika. Dilin gücü ile nesneleri şekillendirebilmek? oldukça havalı. Tabii böyle yaratıcı bir fikri yazar ne yazık ki 'balçığa' çevirmiş.
Vanja isimli karaktere karşı okur olarak hep nötrüz,
Amatka, Eriyen Bir Kent
Beğenmedim. Bir türlü konunun toparlanamayışından tutundan da Vanja'nın amacını bir türlü gerçekleştirememesine kadar hep bir zorlama ile okudum diyebilirim. Bunun yanında ne Essre ne de Amatka'nın, daha doğrusu yaşadığımız distopya dolu bir mekan hakkında, şöyle dolu doluya bir mevzuat alamayışımız da ayrı bir problemdi benim için. Olay örgüsü
Olmamış Karin reyis. Olmamış bu kitap. Kapağındaki politik, karanlık bir distopya yazısına heyecan yapıp, bir de genç yeni yazarlara şans vereyim içgüdüsüyle aldıgım bu kitap maalesef beklentilerimi hiç karşılayamadı. Bunu yazarın henüz bu kulvarlarda yeni olmasına bağlıyorum zira kitapta geniş bir tecrübe eksikliği hissettim.
Konusuna gelirsek, Dünyada ileri bir zamanda herkes koloni modeli yaşamaktadır. Kadınmı erkekmi oldugunu bir türlü çözemedigim Vanja'da buraya gözlemci olarak gelir, geldiginin haftasında da yanında kalacagı ailedeki kıza aşık olur, bütün kariyerini işini gücünü mındar edip burada kalmaya karar verir çünkü hükümet bu koloniden birşeyler saklıyor, aslında sömürüyordur (ben öyle birşey göremedim gerçi, herkes işinde gücünde). Fakat bu dünyada tuaf şekilde bir nesneye ne diyorsak o hale geliyordur. Mesela bir nesneye kagıt dersek kagıt oluyor, çatal dersek çatal oluyor, bunu yapmazsak çamur gibi öz bir madde olarak kalıyor. Bu açıdan mantıksızda olsa bir özgünlük payı var aslında. Neyse Vanja ve yancıları bu hükümete iyice gıcık kaparlar, sonra bir takım olaylar olur, birşeyler değişir, finalde de herkes olaysız şekilde evlere dağılır ve kitap biter.
Çok kötü bir kitap degil fakat eksiği çok, artık bir dahakine :)
Amatka canlı bir kitap. Bir eylem gibi değil, bir organizma gibi. Şekli olmayan, tek hücreli. Kıvranıp duran, akışkan bir lav gibi. Anlattığı karakterler gibi.
Tıpkı Le Guin' in Yerdeniz'deki ejderhalarının lisanı gibi, asıl kelimelerin anlamı ve büyüsünün önem taşıdığı bir koloni. Burası neresi bir muamma, ama Tanrı'nın "ol" dediğinde olduğu gibi kelimelerin yaratabildiği ve bir o kadar yok edebildiği bir yer. Aslında bunu var eden şey kelimeler mi yoksa o koloninin bulunduğu yer mi o da muamma. Nasıl dilerseniz öyle.
Ama insanların bu eylemden haberleri yok. Sadece komünün iyiliği icin nesneleri her zaman adlandırmak, etiketlendirmek zorundalar. Bunu yapmazlarsa nesnelerin yok olacağını biliyorlar, yaratma güçlerini bilmeden. Bu yüzden sürekli korkuyorlar, korkuyla yönetiliyorlar.
Peki birileri bundan vazgeçerse, özgür olmak için her seyin yok olması gerekirse? Amatka bunu cevaplamak istiyor.
Bir ilk kitap için fena olmasa da, boşluklarla dolu Amatka. Sizin yaratmanızı bekleyen bir kil gibi...
Benden önce okuyan insanların yorumlarına bakıp biraz tedirgin olmuştum ama okadar da kötü bir kitap değil. Distopya diye üzerinde yazan bir kitaptan ne beklenir; açıkçası bilemedim
Tuhaf Bir Distopya
Karin Tidebeck'i bir arkadaşımın önerisi ile tanıdım diyebilirim. Öncelikle Zeplin'i, ardından da Amatka'yı okuduktan sonra şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki kendisi yeni akım Weird türünü taçlandıran bir yazar.
Benim için Zeplin'in yeri bir başkaydı. Tüm derleme içerisinde yer alan öykülere dönüp baktığımda özellikle "okuduğum en iyi
Farklı bir Fahrenheit ve 1984 harmanı olmuş. Amatka'da her şeyi dil ile inşa ediyorsunuz ve inşa ettiğiniz şeylerin varlığını sürdürebilmesi için de sayım yapmalısınız. Yoksa saymadığınız varlıklar balçıklaşarak yok oluyor.
İlk 50 sayfa barajını aştığınızda (ki bu benim bilimkurgu barajım) hikaye açılmaya başlıyor ve kendinizi o zaman kitabı anlamaya başlamış hissediyorsunuz.
Kitap bir yapışın ve bozuşun hikayesiydi. Vanja bir müjdeci olarak karanlığı aydınlatıyordu fakat her müjdeci gibi onun da bir çile çekmesi gerekiyordu. Dille inşa edilen dünyada ona yapılan müdaheleyle artık anlamlı sözcükler kuramaz hale getirilmişti. Çünkü onu bir isyancı veya devrimci ilan etmişti Amatka komününün yerlileri.
Amatka bilimkurgu bakımından 10 üzerinden 8'lik bir hikaye oldu benim için. Anlatı bakımından çok daha iyi olabilirdi. Betimlemeler daha çok artırılabilir ve kitabı daha iyi anlamamızı sağlayabilirdi.
Amatka bir kış kolonisi. Amatka bir sözcükler cehennemi. Amatka bize anlamak istediğimizi anlatan zavallı bir yer.
Dilin ve elbette sözcüklerin gücü herkesin malumu. Bazı insanlar bunu anlamak istemese de hayatlarını şekillendiren şey aslında kullanılan dil. Hitler'i hatırlayın ve diğer diktatörleri.
Ya isimlerini söylemediğimiz nesneler kaybolmaya başlasa? Bir şeyler sahip olmak için onları sürekli seslendirmek zorunda kalsak?
Ve Amatka'da bilmediğimiz şeyler oluyorsa ya? Bizden saklanan şeyler?
Amatka unutuldukça kaybolur.
Distopya yada ütopya romanlarını okumayı seviyorum. Bazen komplo teorisi gibi olsa da çoğu zaman farklı kapılar açan ve bir noktaya dikkat çekmeye çalışan romanlar oluyor.
Amatka'da ise kelimelerin gücü üzerine bir dünya kurulmuş. İnsan dilinin gerçekliği değiştirme gücü, kitabın bel kemiğini oluşturuyor.
Kış kolonisi olarak bilinen Amatka'da bütün objeler isimlendirilmek zorunda isimlendirilmezse yok olma tehlikesiyle karşı karşıya kalıyor. Peki karakterimiz Vanja dili kullanarak kendini ve Amatka'yı özgür bırakabilicek mi?
Kitapta toplum kontrolü, değişim, dilin gücü ve devrimler üzerine bir dünya kurulmuş. Ben açıkçası kitabın ana fikrini sevsem bile kitabı biraz yavan buldum. Özellikle sonunun belirsizliği ve karakterlerin gelişimi beni pek tatmin etmedi. Bu kitaptan daha güzel distopya eserler okumuştum o sebeple benim standartlarımın altında kalan bir kitap oldu. Siz bu tarzda çarpıcı bir eser arıyorsanız bu eser o eser olmayabilir. İyi okumalar.
#nuriyeokuyor #amatka #karintidbeck #ithaki #ithakibilimkurgu #ithakiyayinlari #margaretatwood #ursulakleguin #bilimkurgu #goksugochan #locusromanodulu #distopya #utopya #edebiyat #roman
Bu evrende ülke(?) 5 komüne ayrılmış ve öyle yönetilmektedir. Zamanla komünün birinde sorunlar oluşmuş ve yok olmuştur. Geriye sadece 4 komün kalmış. Kitaba da ismini veren Amatka bu komünlerden biridir. Komünlerde insanların hakları kısıtlanmaktadır. Bu yüzden mutsuzluk yaşayan ve başka şeyleri merak eden insanlar susturulmaktadır.