Bu çok aptalca denizde milyonlarca ölü var, üzerine bastığımız toprağın her santimetre karesinde bir ceset çürüyor… İnsanlar maskeli balolar yapıp güçlü kahkahalar attıkları zaman dayanamıyorum, buna katlanamıyorum…
Tanrıya uzatır gibi ellerini bana kaldırıyordu... bana... her şeyin bittiğini bilen çaresiz zayıf kimseye... o hayvansı umut... bizi birbirimize bağlıyordu...
Gece vakti bir hırsız gibi kaçtım, sırf ondan kurtulmak için...sırf onu unutabilmek için... Ama o gemiye bindiğimde... gece... gece yarısı... vinçle bir şeyi yukarı çekiyorlardı... onun tabutunu... ben onu nasıl takip ettiysem oda beni takip etmişti...