Amok Koşucusu’nu bir de İş bankası yayınlarından okumak isterdim, sıklıkla “… “ kullanımı akışı olumsuz etkiliyor ancak kitabı beğendim. Stefan Zweig’in en çok bilinen eseri Satranç ile bir takım parallelikler sezdim kitapta; iki kitabın da bir yolculuk etrafında geçmesi ve 2 yabancının sohbeti ile açığa çıkan geçmişin ve yaşanmışlıkların ana karakterin o anki psikolojik durumu üzerindeki etkisini olaylar açığa çıktıkça daha net algılayabiliyor okuyucu. Çok ince, karşılaşılması ve anlaşılması güç duyguları gerçek ve yalın bir biçimde sürükleyici bir dille aktarıyor yine Zweig, tüm diğer eserleri gibi bir çırpıda okuduğum bir kitap oldu.