Amok Koşucusu
Stefan ZweigEn Eski Amok Koşucusu Gönderileri
En Eski Amok Koşucusu kitaplarını, en eski Amok Koşucusu sözleri ve alıntılarını, en eski Amok Koşucusu yazarlarını, en eski Amok Koşucusu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ama bu suskunluk beni hasta ediyor... Ve hasta biri diğerleri için hep alay konusudur...
Sayfa 17
Yani insanın sadece diğerlerine karşı bir görevi yoktur, kendine karşı, devlete karşı ve bilime karşı görevleri vardır...
Sayfa 18
Ben utanmayı; bu kirli yalnızlıkta, insanın ruhunu yiyip bitiren ve kemiklerinden iliğini emen bu lanetli topraklarda unuttum.
Sayfa 20
Bir gün yine düzgün bir yolda yürümeyi, aydınlık bir odada beyaz insanların arasında olmayı hayal ediyor. Yıllarca bu hayalle yaşıyor; sonra bir gün izin zamanı geldiğinde, bir yere gidemeyecek kadar uyuşuk ve yorgun hissediyor. O tarafta artık unutulduğunu, yabancı olduğunu, bu denizde herkesin üzerine bastığı midye olduğunu biliyor. Bundan dolayı, olduğu yerde kalıp bu sıcak ve nemli ormanlıkta bir bataklığa, bir viraneye dönüşüyor.
Sayfa 21
O tarafta artık unutulduğunu, yabancı olduğunu, bu denizde herkesin üzerine bastığı bir midye olduğunu biliyor.
Sayfa 21
"Yardım teklif etme görevi... Buna teşebbüs edebilme görevi... Demek siz de öyle düşünüyorsunuz, sizde, insanın yardımını sunmasının görevi... Bir görev olduğunu düşünüyorsunuz..."
Sayfa 17
"Onuru için mücadele ediyordu; hayatı için degil."
"Insan her şeyini kaybettiğinde elinde kalan son şey için umutsuzca savaşır, benim elimde kalan son şeyse onun bana bıraktığı sırdı..."