Amok Koşucusu
Stefan ZweigEn Eski Amok Koşucusu Gönderileri
En Eski Amok Koşucusu kitaplarını, en eski Amok Koşucusu sözleri ve alıntılarını, en eski Amok Koşucusu yazarlarını, en eski Amok Koşucusu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Herkes en azından bir parça delirir.
Sayfa 13Kitabı okudu
İnsan her şeyini kaybettiğinde , elinde kalan son şey için umutsuzca savaşır.
Sayfa 50Kitabı okudu
Amok?
Amok şöyle bir şey: Bir Malezyalı, son derece sade, son derece iyiliksever bir insan, içkisini içiyor... orada öylece oturuyor, duygusuz, umursamaz, donuk... tıpkı benim odamda oturduğum gibi... ve birden ayağa fırlıyor, hançerini kapıyor ve sokağa koşuyor... dosdoğru koşuyor, hep dosdoğru...nereye olduğunu bilmeden. Yolda karşısına ne çıkarsa çıksın, insan, hayvan, hançeriyle vurup yere seriyor ve kan sarhoşluğu onu daha da öfkelendiriyor... Koşan adamın ağzından köpükler saçılıyor, delirmiş gibi uluyor...
Sayfa 31 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2. Basım
Beklemenin Psikolojik Etkileri...
"Artık inançlı bir Hıristiyan değilim ben... benim için cennet ve cehennem yok... şayet varsa bile ondan korkmuyorum... çünkü o gün kuşluk vaktinden akşama kadarki sürede yaşadıklarımdan daha kötü olamaz... Küçük bir oda düşünün, güneşin altında kavrulan, hele öğle sıcağında yanıp tutuşan bir oda... küçük bir oda, bir masa, sandalye ve yatak... ve masanın üzerinde bir saat ve bir tabanca... başka hiçbir şey yok ve bir de masanın önünde duran bir insan... gözlerini masadan, saatin saniye ibaresinden bir an bile ayırmayan bir insan... yemeyen, içmeyen, sigara tüttürmeyen ve hiç kıpırdamayan bir insan... sürekli sadece... dinleyin, sürekli sadece, üç saat boyunca... saatin beyaz kadranına ve tik tak ederek bu kadranı dolaşan o saniye göstergesine... böyle... böyle... günü geçirdim, sadece bekledim, bekledim, bekledim... ama şöyle bekledim... bir Amok koşucusu nasıl beklerse öyle, anlamsız, hayvansı, çılgınca, düz çizgide ilerleyen bir inatla... (...)"
Sayfa 41 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 2. Basım
Özgürleşmiş gibi nefes alıyordum; arınmış, bir anda saadete kavuşmuştum; dudaklarımda berrak bir içecek gibi havayı hissediyordum; yumuşak, mayalanmış, hafifçe sarhoş eden havayı, içinde meyvelerin nefesini, uzak adaların kokusunu taşıyan havayı.