Fakat artık o evde, o şehirde yaşayamazdım... her şeyin bana onu hatırlattığı o dünyada... bir hırsız gibi gece yarısı kaçtım... yalnızcaondan uzaklaşabilmek için... yalnızca unutabilmek için...
Hayatımda uğruna mücadele ettiğim, tutmak istediğim ilk insanın... tüm gücümle tutmak istediğim ilk insanın... ellerimin arasından kayıp gitmesini ve onu tutmak için her şeyi yapmama rağmen bunu başaramayışımı görenlerin hiçbiri bunu anlayamaz.
Ben yalnızca insanın böyle anlarda ölenle birlikte ölmeyip hayatta kalabilmesini... ertesi sabah uyanıp dişlerini fırçalayabilmesini, kravatını bağlayabilmesini anlamıyorum...