Bu kitabın yorumunu geciktirdiğimi fark ettim ve üzerine daha fazla kitap okumadan yazayım dedim.
Kitap adını, uzakdoğu'da bir tür cinnet hâlini târif etmek için kullanılan "amok" tâbirinden alınmıştır.
Amok koşucusu kitabını kafamda çok farklı düşünmüştüm Satranç gibi falan ama hiç beklemediğim bir konuyla çıktı karşıma ve dedim Zweıg işte, başka ne beklenebilir ki, güzel akıcı keyifli bir kitaptı, zaten Zweıg olurda kitap beğenilmez mi, neyse Amok koşucusu her ne kadar benim için ters köşe çıksada konu örgüsü beni şaşırtmadı, alışık olduğumuz Zweıg tarzıydı.
Ölüm ve intihar kavramlarına odaklanan öykü, gemide karşılaşan ve bir birlerini hiç tanımayan bu iki insanın konuşmasıyla sohbet başlar ve birinin itirafıyla devam eder, sonumu? onu da siz okuyun.
keyifli okumalar.
