Sözler ve Alıntılar
İnsanlar iyi huylu anılmaktan her zaman çekinirler, bu niteliğin bir zeka yoksunluğu olarak görüleceğinden korkarlar.
Dünyanın bu küçük köşesinde hiçbir şey olmasa 4 ilke vardır: Akıl, içgüdü, üreme, büyüme.
Sayfa 75 - Tanrı ve Dünya
İnsanlar iyi huylu olarak anılmaktan her zaman çekinirler, bu niteliğin bir zekâ yoksunluğu olarak görüleceğinden korkarlar; çoğu zaman gerçekte yaptıklarından daha abartılı ahlaksızlıkları anlatıp övünürler..
Sayfa 71 - NorgunkKitabı okudu
Hiçbir şey imgelem tarafından yapılmaz, her şey imgelemin içinde yapılır. İmgelem ideler oluşturan bir yeti bile değildir: İdenin imgelem tarafından üretilmesi, izlenimin imgelemdeki bir yeniden üretiminden başka şey değildir.
Hume bize, anlama yetisinin asıl anlamının tam olarak, bir tutkuyu topluma uygun kılmak, bir çıkarı toplumsal kılmak olduğunu söyler.
Ampirizmin yegâne temelini görüyoruz: İlkeleri içindeki insan doğası insan doğasının ötesine geçtiği için zihindeki hiçbir şey zihnin ötesine geçemez; hiçbir şey aşkınsal değildir. Çağrışım imgelemin özgürce işleyişinin bir ürünü, bir tezahürü değil, onun bir kuralıdır. Onu yönlendirir, tekbiçimli kılar ve zapt eder. Bu nedenle, ideler zihinde bağlanırlar, zihin tarafından değil. İnsan doğası imgelemdir, ama başka ilkelerin istikrarlı kıldığı, sabitledigi bir imgelem.
Kısacası, psikologun seçimi tuhaf bir biçimde şöyle ifade edilebilir: Bir psikolog olmak için, psikolog olmanın öncesinde bir ahlakçı, bir sosyolog, bir tarihçi olmak. Burada, insanın bilimi projesinin içeriği, genel olarak bir bilgiyi mümkün kılan koşulla birleşmiştir: Zihnin etkilenmesinin gerekli olmasıyla. Kendi kendine, kendinde, zihin bir doga değildir, bilimin nesnesi değildir. Hume'un ele alacağı soru şudur: Nasıl olur da zihin bir insan doğası haline gelir?
Sayfa 8