This text has been automatically translated from Turkish. Show Original
It was a book I read upon the recommendation of people around me. I started to like it from the first page. It's a really moving book. I definitely and definitely recommend it. I never expected it to end like this. When I read the last page, I stopped for a moment and said, "It shouldn't have ended like this." I said. I was really sad in the end. I definitely recommend reading it.
Kitap mükemmel. Beni genel anlamıyla en çok etkileyense Ananın oğlu Pavel için bildiği tüm gerçeklikten vazgeçip oğlunun mücadelesini, tam anlamıyla aklı ermese bile, kendi mücadelesi gibi yaşamasıydı.
Seneler önce yazılmış bu eserde hala günümüze dair izler bulmak da mümkün.
Okuduğum kitabın çevirmeni Muttalip Özkan isimli bir çevirmen.Öncelikle çeviri bence çok kötü , 300 kelimeyle kitap yazılmış resmen , okurken hiç kelime hazinem gelişmedi.
Çok fazla diyalog olduğu için bir zaman sonra takip etmesi zorlaşıyor.
Kitabı sanki Gorki değil Karl Marx yazmış gibi öyle paralel ve kalıp düşünceler mevcut.
Konusuna gelecek olursak ismini hiç bilmediğimiz kitapta ana diye hitap edilen sosyalist Pavel'in annesi baäkahraman ve oğlu ağır sosyalist , onun fikirlerinden etkileniyor o da bir zaman sonra kendini bu sosyalist mücadelenin içinde buluyor.Bildiri dağıtıyor , örgütlenmeyr yardımcı oluyor vs. Kitabın başında sosyalizmin 's' sini bilmeyen ana kitap sonunda tutuklanıp işkence görecek kadar sosyalist oluyor.Çok zor bitirdim kitabı hiç sürüklemedi.Üzgünüm Maksim Gorki
Maksim Gorki Ana kitabını 1906'da sürgünde bulunduğu yıllarda kaleme almıştır. Ve Ana kitabı ilk başta bölümler halinde bir dergide yayınlanmaya başladığı halde Rusya'da oldukça büyük yankı uyandırmış ve yasaklanmış hatta dergi kapatılmıştır. Yazıldığı dönem ve dile getirdiği gerçeklerle Ana kitabı toplumcu gerçekçilik akımının
“Asık suratlı, kasları hala yorgun insanlar, ürkütülmüş hamam böcekleri gibi dışarı fırlardı külrengi evlerden… Asık suratlı, kara bacalar, mahallenin üstüne kaldırılmış kalın sopalar gibi gökyüzüne doğru yükselirdi… Akşam olup da batan güneşin kızıl ışınları pencere camlarını tutuşturunca, fabrikanın taş karnı kusmuk gibi dışarı atardı öğüttüğü
