kiliseye yönelik, kilisenin dini kullandığına yönelik eleştiriler var ve tabii tanrı sorgulamaları… ‘’tanrıya inanmasaydık bu dünyaya nasıl katlanırdık?’’ vb.
Öyle ki dünyanın her yerinde bu siyasi güçlerin kullandığı en büyük güç din objesi bununla yığınları kontrol altına almak çok kolay nede olsa çoğu inanmış ölesiye cahil ve taassupkar
Neyse yazar diyor ki, bir şeyi ne kadar çok tekrarlarsanız- o şey ya da kişi ne kadar sakıncalı olursa olsun- insanların ona alışması o derece kolay olur.
birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için sloganı sosyalistlere aitmiş, bizim silahımız bu diyordu bir satırda.
anlatımda yer yer kopukluklar var. bazı olaylar hızlıca geçiştirilmiş.
roman akıcı ama olaylar nasıl desem kısır döngü şeklinde. birisi bi ayaklanma çıkarıyor, ne bileyim olmayacak yerde halkı uyandırmak için konuşuyor, konuşur konuşur konuşmaz da hapse atılıyor daha sonra da diğerleri onun hapisten çıkmasını beklerken mücadeleyi sürdürüyor. kitapta can alıcı bir nokta yoktu
