Fakir Baykurt Gönderileri
Fakir Baykurt kitaplarını, Fakir Baykurt sözleri ve alıntılarını, Fakir Baykurt yazarlarını, Fakir Baykurt yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Faşizm ..
Ne istediler ki Suat Derviş’den, Ruhi Su’dan, Hasan İzzet Dinamodan, Aziz Nesin’den, Sabahattin Ali’den, Rıfaz Ilgazdan?..
Sayfa 201 - Evrensel Basım Yayın 1. Baskı 2000
Neden Fakir Baykurt severiz : “Dile ben canımı veririm."
“Bir edebiyatı milli konular geçmek milli yapmaz, dil yapar” (...)“Dile ben canımı veririm. O sırdaştır, cesaretimi ben oradan bulurum, aydınlık hep oradadır.”
Sayfa 227 - Evrensel Basım Yayın 1. Baskı 2000
11 Ekim 1999.. =((
Son nefesine kadar Türkiye’yi dünyayı düşünüyordu. Son nefesine kadar öğretmenliği bırakmadı. Son nefesine kadar “ne bir haram yedi, ne bir cana kıydı -Ekmek kadar temiz, su gibi aydın!” dı.
Burdur’un Akçaköy’ünden Karaveli’yle Elifçe’nin oğlu Tahir, bilinen
adıyla Fakir Baykurt 11 Ekim 1999 Pazartesi günü, şafak sökerken, yeni bir günün doğuşunu göremeden yaşama gözlerini yumdu! Türkiye’den bir yıldız daha kaydı!
Sayfa 235 - Evrensel Basım Yayın 1. Baskı 2000
CEVDET SUNAY denen hırbo ..
“Laik eğitimle yetişen gençlere Türkiye’nin yönetimini bırakamayız, umudumuz İmam Hatip Liselerinde”
Sayfa 208 - Evrensel Basım Yayın 1. Baskı 2000
Fakir Baykurt tabi ki !!!
Anadolu’da binlerce yıldan beri kış uykusuna yatan köylüyü kim yazacaktı?..
Sayfa 193 - Evrensel Basım Yayın 1. Baskı 2000
Ah Fakir BABA ahhh ..
Son gecelerimizden birinde, benden türkü söylememi istedi. Saat onbire geliyordu. Elimi tuttu, “Allı Turnam’ı söyle” dedi. Şaşırdım. Hani öyle sürekli türkü söyleyen, sesi güzel biri de değilim. Başladım söylemeye. Uyuyor deyip susuyordum, elimi sarsıyor, devam ettiriyordu. Gün ağarmaya başladı, biz hâlâ türkü söylüyorduk. Artık gücümün tükendiğini hissettim, sustum. Elimi tekrar sarstı. Bu kez, biraz bezgin, “Aman Ormancı” diye başladım. Aklıma o geldi. A, bir baktım, arkamdan yineledi. Nasıl şaşırdım, nasıl sevindim. Meğer hepsini duyuyormuş. Tam o sırada, sabah nöbetini devralan hemşire, ilaçlarını getirmişti. Kadıncağız önce anlamadı, dua ediyoruz zannetti sanıyorum, girmedi. Kapıda beklemeye başladı. İşaret ettim, geldi. Bir baktım, onun da gözünde yaşlar.
Sayfa 191 - Evrensel Basım Yayın 1. Baskı 2000