Aslında çok şey değişti sevgili… Aklın almayacak kadar birçok şey. Bazen benim aklım bu dünyanın en gereksiz şeyi diye düşündükçe; bu değişimden, bu açılımlardan, bu ayrışmadan ne kadar nefret ettiğimi anladım. Oysaki o güne kadar ben hep değişimden yanaydım. Devrimciydim hem ömrüme hem de sana olan sevgime… Ama değişimlerin bir bütün olarak değiştirilmesine dayanamaz oldum. Sen değiştin, bana olan sevgin, aşkın değişti… Evim değişti, odam değişti, yatağım, yastığım değişti ama bir tek; beni çocukluğuma götürüp, oyunlar oynadığım bahçemde ter içinde kaldıktan sonraki ter kokumu hatırlatan kokun değişmedi. Onun gibi özlemeye başlamıştım seni. Onun gibi imkânsızlaştırmaya…
