İki dənə dosdun bir yemək masasında anarşizm haqqındaki söhbəti, birinin necə anarşist olduğu haqqında fikirləri ilə əhatələnir.
Pessoa o qədər axıcı dil istifadə eliyib ki, çox qəliz və ağır mövzusu olan bu kitabı çox sadə hala gətirib.
Anarşizmlə bankerlik arasinda bir uyumsuzluq var kimi görünsə də, əsərin qəhrəmanı pulu ən böyük “zorbalıq”olaraq görür və çox pula sahib olaraq varlı olmağın gətirəcəyi azadlıqla,öz anarşist duyğularını məmnunlaşdırır.
Kitabda gəm mövcud düzənə, həm sosyalizm və komunizmə ( bərabərliyin ədalət oldugunu düşünmür,və hər kəsə seçim azadlığının verilməsini rəva bilir),həm də anarşizmi ancaq teoriyada uyğulyan dırnaqarası anarşistlərə belə desek “sallıyır”.
Kitabda belə bir fikir var idi, çox bəyəndim: Eğer bir insan köle olmak için doğmuşsa, onun karakterine aykırı olan özgürlük, onun için bir zorbalık olacaktır.” 8.8/10