Melametiliğin ortaya çıktığında tarikatlara bir reaksiyon, bir hal ve bir duruş olduğu telakki edilir. O esasen nefsin toplumsal mekanda kendini kendine karşı kısıtlaması ve kişinin kendi olmasının tek yolu olduğunu anlatmakta ve her türlü böbürlenme, kibirden arınmak için bir çeşit yöntem önermekte ve toplumda öne çıkmaya, görünür, bilinir olmaya reaksiyon olarak durur.