“İnsan böyle bir şeyi nasıl anlatır? Sevdiği bütün insanları kaybedince bu durumla nasıl başa çıkar?” diye sordum.
“Bu mümkün değil,” İçini çekti ve çerçeveyi yatağın üzerine koydu.
“Sen olsan da olmasan da hayat devam ediyor; işin gerçeği bu. Bazı şeyleri asla atlatamıyorsun, sadece ilerlemeye devam ediyorsun.”
“Peki ya ilerlemeyi hak etmiyorsak?”