Anemon Gönderileri
Anemon kitaplarını, Anemon sözleri ve alıntılarını, Anemon yazarlarını, Anemon yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
lütfen beni ‘her yüksek tepede ve her yeşil ağacın altında fahişelik yapanlara’ benzetme Pol. mevsimlerin sayısı dörtse, denizin altında karanlık tanrılar varsa, adada beni erdemli yolumdan geri çevirebilecek insanlar yoksa, her görüştüğüm insandan sonra hastalanıyorsam, benim aşkım uğruna döğüşen hiç kimse yoksa, Selene’den Diana’ya, Diana’dan Artemis’e kadar değişerek dalgalanarak akıp gidiyorsam, gereksiz telefon konuşmaları sinirini bozmayacaksa, benimle 10 yıllık ahit kesen âşıklarım seni tasalandırmıyorsa bana verdiğin Kleopatra bileziğini her gün takmamaya özen gösteriyorsam, denize siyah giysilerimle girip siyah bir kuğu gibi yüzüyorsam, kafamı erken imparatoriçeler gibi siyah bir tülle örtmek istiyorsam, su kenarında buluşan küçük erden kızlar aralarında hafif nörotik gülüşlerle Leopardi okuyarak benim için sazlardan ve defnelerden bir taç örüyorlarsa, seni unutmak için Trakl gibi ormanlarda amonyak koklayıp kendimden geçmeyi deniyorsam, saçımı portakal rengi yapıp kenarlardan örüyorsam, görünmez balıkçılımla dolaşıp kışın ona siyah bir yün kazak örmeyi düşünüyorsam, belirli saatlerde emredildiği üzere kafamı kutsal eğik bir çizgi üzre toprağın üzerine düşürüyorsam, halıları ve L şeklindeki divanları sokağa dışarı taşan sade bir çadırda oturmak istiyorsam, kafamı geceleri o çadırdaki ak yastıkların üzerine düşürdüğümde, burası Capri ve Sen Kayzer, işte ak yastığın üzerinde bir baş, benim başım...
ağlama benim için Antartika, buzun üstünde yalnız bir ispinoz
yavrusunu yitirmiş...
kâğıttan kuşa benzer bir şey tutuyorum başımın üzerinde
yüzüm suskunlukla öne eğik, kollarımla çizdiğim üçgenin
ortasında bir üçgen tutuyorum. yazık ki bir yunan tanrıçası
değilim ben ışıldayarak kollarında özgürlük ateşini gösteren.
bakışlarım tedirgin yüzüm yılgı dolu kollarım halsizlikle
yukarı kalkmış. bir paçavra tutuyorum size
kaba hatlarıyla bir aşk öyküsünü anlatmayı
seçseydim eğer, yaralı bir denizanasının çığlıklarını duyurabilirdim ancak. çünkü büyük bir aşkın ya da
şöyle söyleyelim politik bir ilişkinin muhteşem
cesedinin yattığı yerde sudan bir öyküye başlamak,
yitirilen ötekini övmek ya da kıyasıya eleştirmek,
kendini ya çok ciddiye almak ya da hiç almamak olurdu.
bunun yerine ben bir pencereyi, gri bir koltuğu,
hava değişimlerini ciddiye almakla yetindim.
uyu benim yalnızlığım hiç örtme kapıları.
biliyorsun ki sevilen şeyler nasıl olsa uzaklaşıp gidecekler.
biz bilmiyorduk.
bilmiyorduk yürekte kılıçla gezmenin olası olduğunu.
dahası bunun istenir bir şey olduğunu.
kadınla erkeğin ayrı dilleri olduğunu.
üstüne kılıf geçirilmiş boğucu eşyayla dolu bir odanın aşk
olduğunu
bunun dışında kalan her şeyin anarşi olduğunu.
aşk ve anarşi olmadığını ya da başlangıçta belki biraz.
gerisinin kapatmak ve kapatılmak olduğunu.
anahtarın sürekli el değiştirdiğini.
başka bir deyişle çıkış olmadığını.
dahası bunun istenir bir şey olmadığını.
yine de değişerek ayakta kalındığını.
ölümle kalındığını.
mezarlığa bakan pencereleri
sonuna kadar açık
bir odanın ortasında oturmaya
ayakta kalmak dendiğini.
yeni sözler bulunması gerektiğini.
amore... misteriosa... gibi sözlerin artık yetmediğini.
bütün bunları anlamak için
özel bir gün gerektiğini
henüz bilmiyorduk.
kemiklerimi gönderiyorum sana.
çünkü kestiremezler hiçbir zaman. tam ne zaman
öldüğümü.
bu kitabı kaldırıp at.
çünkü bütün bunlar aysız bir gecede istanbulda
bir bodrum katında aysız bir gecede kızıl bir
ay ve fiyord icad etmek için seleniyum ve
klorofilin birbirine karıştırıldığı yalanlardan başka bir şey değil.
kaldırıp at sonra bir aşkın siluetini çizmeye
çalışan bu kaypak kitabı, içinde eski tarz
venedik tipi bir tekne gibi süzülerek kendimden
uzaklaştığım, gölgesi ölüm kadar güzel siyah
uzun bir dalga gibi kendimin ve senin cesedinin
siluetlerinin elyazısı dalgalar halinde beyaz
sarp kayalıklara vurduğu bir ayvazovski
manzarasının içinde donup kaldığı, ressamların
resimlerine baktığı gibi bir bakışla kendine
bakıp uzaklaştığı, çenesini öne doğru uzatarak
başı arkada gözlerini hep geriye doğru
kaydırarak fırlatmaya hazır bir bumerang
gibi bakan çileci felemenk ressamlarının
yapacağı gibi mutlaka
bu kitabı kaldırıp at.
çünkü bütün bunlar aysız bir gecede istanbulda
bir bodrum katında aysız bir gecede kızıl bir
ay ve fiyord icad etmek için seleniyum ve
klorofilin birbirine karıştırıldığı yalanlardan başka bir şey değil.
bu dünyaya yabancı ama filiz veren,
sürgünlerin arasında sürgün ama umutla,
kusursuz Kuzu'nun kanıyla satın alınan bir ermiş
olun çünkü ben ermişim. bir taş, insanlar tarafından
geri atılan ama değerli, seçilmiş bir taş, bir
köşetaşı, göksel yapıya harç olun.
çiçek taşımaz aslında da
ben onu hep elinde hercai
menekşelerle balonlarla
düşünürüm.
Sayfa 460 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Babam hiç yanılmayan
bir kişiydi
kendini bırakmadı hiç
ANNEM sanki aristokrattı
çok az kişiyi sevdi
Kardeşim ikisinin
bileşimiydi
ben onlara hiç benzemedim
defalarca yanılmama rağmen
kendi kurduğum hayalistan
ülkemde binlerce kişiyi sevdim.
Sayfa 450 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Godard bundan yıllar önce
çağımızın en büyük çelişkisinin türler arasında
olacağını belirtmiştir.
Sayfa 437 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu